"Τι μόρφωση! "

 

Ζαχαρίας Παπαντωνίου  -  Ο ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ

Σαν έμαθε τη λέξη καλησπέρα
ο παπαγάλος, είπε ξαφνικά:
«Είμαι σοφός, γνωρίζω ελληνικά
τι κάθομαι εδώ πέρα!»

Την πράσινη ζακέτα του φορεί
και στο συνέδριο των πουλιών πηγαίνει,
για να τους πει μια γνώμη φωτισμένη.
Παίρνει μια στάση λίγο σοβαρή,
ξεροβήχει, κοιτάζει λίγο πέρα
και τους λέει: καλησπέρα!

Ο λόγος του θαυμάστηκε πολύ.
Τι διαβασμένος, λένε, ο παπαγάλος!
Είναι σοφός αυτός πολύ μεγάλος,
αφού μπορεί κι ανθρώπινα μιλεί!

Απ' τις Ινδίες φερμένος, ποιός το ξέρει
πόσα βιβλία μαζί του να ’χει φέρει,
με τι σοφούς εμίλησε, και πόσα
να ξέρει στων γραμματικών τη γλώσσα!

«Κυρ-Παπαγάλε, θα ’χουμε την τύχη
ν' ακούσουμε τι λες και πάρα πέρα;»
Ο παπαγάλος βήχει, ξεροβήχει,
μα τι να πει; Ξανάπε: καλησπέρα!

 

2φΑ

                                                               

"Και σε ζέστη και σε κρύο "

ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ  -  ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ Η ΟΥΡΑ

 

Έχω ακούσει χίλια λόγια
χαρωπά, λυπητερά,
μα ποτέ καμιά φορά
δε μιλήσανε τα λόγια
σαν του σκύλου την ουρά.

Ανταμώθηκαν άνθρωποι
κι έχουν κλάψει από χαρά
μα κανείς καμιά φορά
«Καλωσόρισες» δεν είπε
σαν του σκύλου την ουρά.

Και σε φίλους και σε ξένους
έχω δώσει τη χαρά.
με ξεχάσαν μια φορά…
Μα πιστός μου μένει ο σκύλος
και σαλεύει την ουρά.

 

2φΑ

                                          

"Ανθρώπινη ιστορία "

Ζαχαρίας Παπαντωνίου  -  ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ   (1932)
-  από την ποιητική συλλογή "Θεία Δώρα"

Περίμενε. Φτάνουν χειρότερες ώρες.
Να ξέχασε η μοίρα σου λες το σκοπό της;
Ησύχασε. Ο πόνος δεν είναι προδότης.
Ακόμα σου μέλλονται μπόρες και μπόρες.

Περίμενε. Ακόμα η ψυχή σου θα μάθει.
Στην ύπουλη αυτή που σε ζώνει γαλήνη
Ο νους που σε μάχεται δίχτυα σου στήνει.
Σκοτάδια σου φαίνονται, ανοίγονται βάθη.

Για κάθε χαμόγελο που έχεις σκορπίσει,
Για κάθε ματιά σου σε αυγούλα, σε δύση
Γι’ αυτούς που παράστεκες λησμονημένους
Γι’ αυτούς που συμπόναγες κατατρεγμένους.

Αν κοίταξες ρόδο, αν σε δρόσισε βρύση,
Αν έχεις πεσμένες ψυχές αναστήσει,
Για κάθε ομορφιά που στοχάστηκες, που είδες,
Για τα υπνοφαντάσματα, για τις ελπίδες,

Των άσπρων συννέφων καρτέρει τη λύσσα
Που φύγανε χιόνια και θα ’ρθουνε πίσσα.
Του πόνου σημαίνουν μεσούρανα οι ώρες
Ορθός να δεχτείς τις μελλούμενες μπόρες.

Στη μαύρη βουβή λησμονιά να βυθίσεις
Καθώς η αιματόβρεχτη δόξα της δύσης.

fb – Σ. Μπ.

[2φΑ]

"Σε μια ρώγα από σταφύλι "

ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ  -  ΤΣΙΡΙΤΡΟ

Σε μια ρώγα από σταφύλι
έπεσαν οχτώ σπουργίτες
και τρωγόπιναν οι φίλοι.
Τσίρι τίρι, τσιριτρό,

Εχτυπούσανε τις μύτες
και κουνούσαν τις ουρές,
κι είχαν γέλια και χαρές.
Τσίρι τίρι, τσιριτρό,

Πώπω, πώπω, σε μια ρώγα
φαγοπότι και φωνή!
την αφήκαν αδειανή.
Τσίρι τίρι, τσιριτρό,

Και μεθύσαν κι όλη μέρα
πάνε δώθε, πάνε πέρα,
τραγουδώντας στον αέρα.
Τσίρι τίρι, τσιριτρό,

enakeimenomiaeikona – [2fA]