«Μέσα στην
αφθονία του Αυγούστου, όταν η γη σκορπά τα δώρα της απλόχερα,
επιλέγουμε την
εσωτερική σιωπή. Αποσύρουμε τις φωνές του κόσμου από τις αισθήσεις μας,
για να
ακούσουμε τη δική Σου φωνή στην ψυχή μας, Παναγία μου.
Σου προσφέρουμε την καρδιά μας σαν στάλα πρωινής δροσιάς, γεμάτη λαχτάρα για
φως.
Μακριά από κάθε ερμηνεία
στέρησης, η χαρά της νηστείας είναι ο δρόμος που οδηγεί στην καθαρότητα, στην
ταπείνωση, στην αλήθεια.
Κάθε μέρα που περνά με προσευχή, είναι ένα μικρό βήμα προς Εσένα.
Κάθε σκέψη που εξαγνίζεται, είναι ένα λουλούδι στο προσκυνητάρι Σου.
Και όταν φτάσει η
μέρα της Κοίμησής Σου, θα γιορτάσουμε την αιώνια παρουσία Σου,
την μητρική Σου
αγκαλιά που δεν κοιμάται ποτέ, την ελπίδα που γεννάς σε κάθε ψυχή
που Σε
επικαλείται.
Παναγία Μητέρα,
δέξου την προσφορά μας. Είναι αληθινή.
Κράτησέ μας κοντά Σου, όπως κρατάς κάθε παιδί που Σε φωνάζει με πίστη.»
2φΑ
