Κική Δημουλά - ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
[Περιοδικό Νέα Ευθύνη τ. 34-35]
[Περιοδικό Νέα Ευθύνη τ. 34-35]
Ἀνέθεσα σὲ κάποιο γνωστό μας
ὄνειρο νὰ σοῦ μεταφέρει ἐν συντομία
πὼς εἶναι ἀνάγκη νὰ μιλήσουμε.
ὄνειρο νὰ σοῦ μεταφέρει ἐν συντομία
πὼς εἶναι ἀνάγκη νὰ μιλήσουμε.
Δυσφόρησε λέγοντάς μου
«ἄδικος κόπος
τὴν ξέρω καλὰ τὴ φευγάτη
«ἄδικος κόπος
τὴν ξέρω καλὰ τὴ φευγάτη
ἅπαξ κι ἔταξε στὴ σιωπὴ
νὰ τὴν τηρήσει, πάει
τελείωσε, θὰ σιωπᾶ…»
νὰ τὴν τηρήσει, πάει
τελείωσε, θὰ σιωπᾶ…»
Δὲς ἀχαριστία — συλλογίστηκα
τί μεγάλα ὄνειρα ἔκανες γιὰ τὰ ὄνειρα
πόση πραγματικότητα θυσίασες
γιὰ νὰ ζήσουν ἐκεῖνα
τί μεγάλα ὄνειρα ἔκανες γιὰ τὰ ὄνειρα
πόση πραγματικότητα θυσίασες
γιὰ νὰ ζήσουν ἐκεῖνα
τί ὁμιλίες-ποίηση ἐπιστράτευσες
γιὰ νὰ ἀθωώσεις τὴ συκοφαντημένη
ὑπὀστασή τους
γιὰ νὰ ἀθωώσεις τὴ συκοφαντημένη
ὑπὀστασή τους
τοὺς ἀφοσιώθηκες ἀσχέτως ἂν ἐκεῖνα
δὲν τήρησαν ἀπέναντί σου
οὔτε μιὰ φορὰ τὸ σῶμα τους.
Τί παλιοχαρακτῆρες…
δὲν τήρησαν ἀπέναντί σου
οὔτε μιὰ φορὰ τὸ σῶμα τους.
Τί παλιοχαρακτῆρες…
[2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου