- Paul Evdokimov
[Από "Το Άγιο Πνεύμα στην Ορθόδοξη Παράδοση"
εκδ. Ίδρυμα ο Ευαγγελιστής Μάρκος, Θεσσαλονίκη 1991]
…. Η Πεντηκοστή εμφανίζεται ως το
έσχατο τέλος της τριαδικής οικονομίας του μυστηρίου της σωτηρίας.
Ακολουθώντας τους Πατέρες μπορούμε να πούμε επίσης, ότι ο Χριστός είναι ο Μέγας
Πρόδρομος του Αγίου Πνεύματος.
Ο Άγιος Αθανάσιος γράφει: «Διά τούτο ο Λόγος και Υιός του Πατρός ενωθείς σαρκί,
γέγονε σαρξ, άνθρωπος τέλειος, ίνα οι άνθρωποι ενωθέντες Πνεύματι, γένωνται εν
Πνεύμα. Αυτός ούν εστι Θεός σαρκοφόρος, και ημείς άνθρωποι πνευματοφόροι».
Για τον Άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο «αυτό ήταν ο σκοπός και το τέλος όλης της
ενσάρκου οικονομίας του Χριστού, δια να λάβουν Πνεύμα Άγιον εις τας ψυχάς τους,
εκείνοι όπου πιστεύουν εις αυτόν».
Επίσης ο Νικόλαος Καβάσιλας γράφει: «Τι γαρ το έργον και αποτέλεσμα των του
Χριστού παθών και έργων και λόγων; Ει τις προς αυτά θεωρεί, ουδέν έτερον ή η
του Αγίου Πνεύματος εις την Εκκλησίαν επιδημία».
Ο ίδιος ο Κύριος λέει: «συμφέρει υμίν ίνα εγώ απέλθω ... και
εγώ ερωτήσω τον Πατέρα και άλλον Παράκλητον δώσει υμίν» (Ιωάν. 14,16).
Έτσι η Ανάληψη του Χριστού είναι η κατ' εξοχήν επίκληση, γιατί είναι θεία· ο
Υιός παρακαλεί τον Πατέρα να στείλη το Άγιο Πνεύμα και, εις απάντηση αυτής της
παρακλήσεως, ο Πατήρ στέλνει το Πνεύμα και πραγματοποιεί την Πεντηκοστή.
Η ολοκληρωμένη αυτή θεώρηση των οικονομιών δεν ελαττώνει καθόλου τον κεντρικό
χαρακτήρα του απολυτρωτικού έργου του Χριστού, της θυσίας του Αμνού, αλλά
προσδιορίζει την προοδευτική τάξη των γεγονότων και δείχνει τον Υιό και το
Πνεύμα, καθέναν ιδιαίτερα στην προσωπική Του μεγαλοπρέπεια και διάσταση,
καθέναν στην υπηρεσία του άλλου σε μια αμοιβαία λειτουργία, που συμπίπτει με
την Βασιλεία του Πατρός.
Κατά την εγκόσμια αποστολή του Χριστού, η σχέση των ανθρώπων
προς το Άγιο Πνεύμα πραγματοποιείται μόνο δια του Χριστού και εν τω Χριστώ.
Αντίθετα, μετά την Πεντηκοστή, η σχέση προς τον Χριστό επιτυγχάνεται μόνο δια
του Αγίου Πνεύματος. ….
myriobiblos – 2φΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου