1. Δέν πέρασαν ἀκόμη ἑπτά μέρες, ἀπό τότε πού γιορτάσαμε
τήν ἱερή πανήγυρη τῆς Πεντηκοστῆς, καί πάλι μᾶς πρόφθασε χορός
μαρτύρων ἤ καλύτερα στρατιά μαρτύρων καί παράταξη, πού δέν εἶναι
καθόλου κατώτερη ἀπό τή στρατιά τῶν ἀγγέλων, τήν ὁποία εἶδε ὁ πατριάρχης Ἰακώβ, ἀλλά
εἶναι ἴδιας ἀξίας καί τάξης μέ αὐτή. Γιατί μάρτυρες καί ἄγγελοι
διαφέρουν μόνο στά ὀνόματα, στά ἔργα τους ὅμως ταυτίζονται. ….
….
2. Ἐσύ ὅμως, ὅταν ἀκούσεις σιδερένια
σχάρα φέρε στόν νοῦ σου τή νοητή σκάλα, πού εἶδε ὁ πατριάρχης Ἰακώβ
νά ἁπλώνεται ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό.
Ἀπό ἐκείνη κατέβαιναν ἄγγελοι, ἀπό αὐτήν ἀνεβαίνουν
μάρτυρες, καί τίς δύο δέ τίς στηρίζει ὁ Κύριος. ….
….
3. Αὐτός εἶναι ὁ καλύτερος τρόπος καί ὁ εὐκολότερος
δρόμος γιά τήν ἀρετή.
Νά μήν βλέπει δηλαδή κανείς τούς κόπους μόνο, ἀλλά μαζί μέ τούς κόπους καί
τά βραβεῖα. Καί ὄχι ξεχωριστά τό καθένα.
Ὅταν λοιπόν πρόκειται νά δώσεις ἐλεημοσύνη, μήν σκέπτεσαι τά χρήματα πού
θά ξοδέψεις, ἀλλά τήν ἀπόκτηση τῆς δικαιοσύνης.
«Σκόρπισε χρήματα, ἔδωσε στούς φτωχούς. Ἡ δικαιοσύνη του
μένει αἰώνια»
(Ψαλμ. 111, 9).
Μήν βλέπεις τόν πλοῦτο σου πού λιγοστεύει, ἀλλά τό θησαυρό πού
πληθαίνει.
Ἄν νηστεύεις, μήν σκέπτεσαι τήν καταβολή πού φέρνει ἡ νηστεία, ἀλλά
τήν ἄνεση πού θά προέρθει ἀπό τή σωματική ἀδυναμία.
Ἄν ἀγρυπνήσεις στήν προσευχή, μήν συλλογίζεσαι τήν
ταλαιπωρία τῆς ἀγρυπνίας, ἀλλά τήν παρρησία πού θά ἀποκτήσεις ἀπό
τήν προσευχή.
Ἔτσι κάνουν καί οἱ στρατιῶτες. Δέν βλέπουν τά τραύματα, ἀλλά
τίς ἀμοιβές.
Δέν βλέπουν τίς σφαγές, ἀλλά τίς νίκες.
Οὔτε βλέπουν τούς νεκρούς στό πεδίο τῆς μάχης, ἀλλά τούς ἥρωες πού
στεφανώνονται.
Ἔτσι καί οἱ κυβερνῆτες βλέπουν μπροστά στά κύματα τά
λιμάνια, μπροστά στά ναυάγια τά ἐμπορεύματα, μπροστά στά δεινά τῆς
θάλασσας τά ἀγαθά μετά τή θάλασσα.
Ἔτσι κάμε καί ἐσύ. Σκέψου πόσο μεγάλο πράγμα εἶναι μέσα
στή βαθιά νύχτα, ὅταν κοιμοῦνται ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καί τά θηρία
καί τά κατοικίδια ζῶα, ὅταν ὑπάρχει ἀπόλυτη ἡσυχία, ἐσύ
μόνο νά σηκωθεῖς καί νά μιλήσεις μέ τόν Κύριό μας.
Εἶναι γλυκός ὁ ὕπνος; Ἀλλά
τίποτε δέν εἶναι πιό γλυκό ἀπό τήν προσευχή.
Ἄν συνομιλήσεις μόνος
μαζί Του, πολλά θά καταφέρεις. Δέν θά σέ ἐνοχλεῖ κανείς, οὔτε
θά ἐμποδίσει τήν προσευχή σου.
Ἔχεις καί τήν ὥρα σύμμαχο γιά
νά ἐπιτύχεις αὐτά πού θέλεις.
Ἐσύ ὅμως βαριέσαι νά σηκωθεῖς καί
στριφογυρίζεις ξαπλωμένος στό μαλακό στρῶμα;
Σκέψου τούς μάρτυρες πού εἶναι
σήμερα ξαπλωμένοι στή σιδερένια σχάρα, χωρίς στρῶμα ἀπό κάτω, ἀλλά ἀναμένα
κάρβουνα.
Ἐδῶ θέλω νά σταματήσω τό λόγο, γιά νά φύγετε ἔχοντας ἔντονη
καί ζωηρή τή μνήμη ἐκείνης τῆς σχάρας καί νά τήν θυμᾶστε νύχτα καί μέρα.
Γιατί, καί ἄν ἀκόμα μᾶς κρατοῦν ἄπειρα δεσμά, ὅταν ἔχουμε στό νοῦ μας αὐτή τή σχάρα, θά μπορέσουμε νά
τά σπάσουμε ὅλα μέ
εὐκολία καί νά σηκωθοῦμε γιά προσευχή.
Ὄχι μόνο τή σχάρα, ἀλλά καί τίς ἄλλες τιμωρίες τῶν
μαρτύρων ἄς τίς χαράξουμε στό βιβλίο τῆς καρδιᾶς μας.
Ἄς σκεφτοῦμε καί ἐμεῖς σάν
αὐτούς πού λαμπροστολίζουν τά σπίτια τους καί κρεμᾶνε σ᾽ ὅλα τά σημεῖα ὄμορφες ζωγραφιές.
Ἄς ζωγραφίσουμε στούς τοίχους τῆς δικῆς μας ψυχῆς τίς τιμωρίες τῶν
μαρτύρων.
Γιατί ἐκεῖνες οἱ ζωγραφιές εἶναι ἀνώφελες, αὐτές ὅμως ἐπικερδεῖς.
Αὐτή ἡ ζωγραφική δέν χρειάζεται χρώματα, οὔτε ἔξοδα, οὔτε κάποια
τέχνη.
Ἀλλά γιά ὅλα αὐτά φτάνει νά χρησιμοποιήσει κανείς τήν προθυμία του καί τή
γενναία καί νηφάλια σκέψη του καί μ᾽ αὐτή σάν χέρι ἄριστου τεχνίτη νά
ζωγραφίσει τίς τιμωρίες τῶν μαρτύρων. ….
Ὥστε μέ τήν ποικιλία αὐτῆς τῆς ζωγραφικῆς, ἀφοῦ λαμπροστολίσουμε
τό σπίτι τῆς ψυχῆς μας, νά τό κάνουμε κατάλληλο κατάλυμα γιά τόν βασιλιά τῶν οὐρανῶν.
Γιατί ἄν δεῖ τέτοιες ζωγραφιές στήν ψυχή μας, θά ἔρθει μαζί μέ
τόν Πατέρα καί μαζί μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα καί θά κατοικήσει μέσα μας.
Καί θά γίνει στή συνέχεια ἡ ψυχή μας βασιλικό
παλάτι καί κανένας κακός λογισμός δέν θά μπορέσει νά τήν πατήσει, ἀφοῦ ἡ μνήμη
τῶν μαρτύρων, σάν ζωγραφιά θά ὑπάρχει πάντοτε μέσα μας καί θά σκορπᾶ πολλή
λάμψη καί θά κατοικεῖ συνεχῶς μέσα μας ὁ βασιλιάς τῶν ὅλων
Θεός.
Ἔτσι λοιπόν, ἀφοῦ ὑποδεχτοῦμε τόν Χριστό ἐδῶ, θά μπορέσουμε μετά
τήν ἀναχώρησή μας ἀπό τή γῆ νά Τόν ὑποδεχτοῦμε στίς αἰώνιες κατοικίες
μας, τίς ὁποῖες εὔχομαι
νά ἐπιτύχουμε ὅλοι μας μέ τή χάρη καί
τή φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου
μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, διά τοῦ ὁποίου καί μέ τόν ὁποῖο ἀνήκει ἡ δόξα στόν Πατέρα καί στό ἅγιο καί ζωοποιό Πνεῦμα
στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
[Εικόνα: Ο Βυζαντινός ναός των Αγίων Αποστόλων στο Άργος Καλύμνου,
11ος – 12ος αιώνας]
alopsis - 2φΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου