"Μια μάσκα "

 

π. Αλέξανδρος Σμέμαν  -  Το πρόσωπο και το προσωπείο
[Ποιμαντική Σκέψη της Εβδομάδος]

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 1973

Δεν υπάρχει καμιά αξία να μεταστρέφεις ανθρώπους στον Χριστό αν αυτοί δεν μεταστρέφουν την εικόνα που έχουν για τον κόσμο και τη ζωή, επειδή τότε ο Χριστός γίνεται απλώς ένα σύμβολο των όσων αγαπούμε και θέλουμε ήδη – χωρίς Αυτόν.
Αυτού του είδους ο Χριστιανισμός είναι πιο τρομακτικός απ' ό,τι ο αγνωστικισμός ή ο ηδονισμός. 

Οι θεολόγοι έχουν συνδέσει τη μοίρα τους με την πολυμάθεια, με τη μόρφωση, αν και θα τα πήγαιναν καλύτερα αν ακολουθούσαν την ποίηση, τους ποιητές και την τέχνη.
Είναι δύσκολο πράγμα να αποκτηθεί η γνήσια ποίηση, ενώ η πολυμάθεια είναι πολύ πιο εύκολο...

Κοσμήτορας, πρωτοπρεσβύτερος, καθηγητής: μερικές φορές αισθάνομαι (ιδιαίτερα σ' ένα ηλιόλουστο μοναχικό πρωινό σαν το σημερινό) πως όλα αυτά δεν έχουν τίποτε το κοινό με την προσωπικότητά μου, πως είναι μια φτωχή μάσκα και όμως, το ενενήντα τοις εκατό της ζωής μου καθορίζεται απ' αυτούς τους τίτλους.

Όταν βγάζω τη μάσκα, οι άνθρωποι σοκάρονται - πώς γίνεται να είναι ο εαυτός του;
Όταν φορώ τη μάσκα, ο,τιδήποτε πω ή κάνω, δικαιώνεται.

Πόσο εύκολο είναι να διαλύεις την προσωπικότητά σου κάτω από μία μάσκα, και το ακόμη χειρότερο, να αγαπάς αυτή τη μάσκα...

 

πΖ – 2φΑ

                                                             

Share