"Μετάνοια κι Εξομολόγηση "

Εξομολόγηση, το λησμονημένο μυστήριο...

-  π. Χριστοδούλου Μπίθα
από το περιοδικό ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ ΛΟΓΟΣ, Καλοκαίρι 2016

….

Η μετάνοια δεν είναι μεταμέλεια, δεν είναι δηλαδή κατανόηση κάποιων λανθασμένων πράξεων, αλλά αλλαγή στον τρόπο της θέασης του κόσμου, εγκεντρισμός (σ.φ. μπόλιασμα) της ζωής μας στο παράδειγμα και την διδασκαλία του Ευαγγελίου, επιθυμία να γίνει η ζωή μας Χριστοκεντρική με τον τρόπο που εμπειρικά τον ορίζει ο Απόστολος Παύλος: 

«Δεν ζω πια εγώ, αλλά ζει μέσα μου ο Χριστός. 

Και την ζωή που τώρα ζω σωματικά, την ζω με την πίστη που έχω στον Υιό του Θεού, ο οποίος με αγάπησε και πέθανε εκούσια για μένα» (Γαλ. 2,20).

Όλη η διδασκαλία της Εκκλησίας αποτελεί μια συνεχή κλήση για μετάνοια, για πνευματική αναγέννηση, για επανεκτίμηση του τρόπου ζωής, για συνειδητοποίηση της ματαιότητας των αστοχιών μας, για μια νέα θεώρηση του βίου μέσα στο φως του Χριστού.

Σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη τον Σιναΐτη, 

«Μετάνοια σημαίνει ανανεώση του βαπτίσματος.  

Μετάνοια σημαίνει συμφωνία με τον Θεό για νέα ζωή. 

Μετανοών σημαίνει αγοραστής της ταπεινώσεως.

Μετάνοια σημαίνει σκέψης αυτοκατακρίσεως, αμεριμνησία για όλα τα άλλα και μέριμνα για την σωτήρια του εαυτού μας. 

Μετάνοια σημαίνει θυγατέρα της ελπίδας και αποκηρύξεις της απελπισίας.

Μετάνοια σημαίνει συμφιλίωση με τον Κύριο με έργα αρετής, αντίθετα με τα παραπτώματά μας. 

Μετάνοια σημαίνει καθαρισμός της συνειδήσεως»

(Κλίμαξ, Λόγος περί μετανοίας).

Η εξομολόγηση αποκαλείται Μυστήριο της μετανοίας, γιατί προϋποτίθεται πως βρισκόμαστε ήδη σε μια πορεία αυτογνωσίας με την χάρη του Θεού και ελέγχουμε τον εαυτό μας με βάση τον Λόγο του Χριστού, διαρκώς διδασκόμενοι και συνειδητοποιώντας την αμαρτία μας.

Εννοείται πως προηγείται η προσωπική σχέση μας με τον Θεό και έπεται η ανάγκη να εξομολογηθούμε, να ομολογήσουμε όσα αισθανόμαστε πως αποτελούν την αστοχία μας στην ζωή και βέβαια στην σχέση με τον συνάνθρωπο, αφού κατανοούμε την φράση «αν δεν αγαπάς τον αδελφό σου, που τον βλέπεις, πως είναι δυνατό ν' αγαπάς τον Θεό, που δεν τον βλέπεις;»

Ο πνευματικός - εξομολόγος παρίσταται ως μάρτυρας του Μυστηρίου και εξασφαλίζει την όσο δυνατόν περισσότερη αντικειμενικότητα στην εξομολόγηση. 

Στην ουσία μεσολαβεί ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό, ενώ η συγχώρηση δίδεται με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, καθώς ο πιστός νοιώθει την αγάπη του Χριστού και συγχωρεί τον εαυτό του, ξεπερνά τις ενοχές του και αναγεννημένος αποφασίζει να πορευτεί από το κατ’ εικόνα στο καθ’ ομοίωσιν.

….

ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ ΚΕΙΜΕΝΑ

[2φΑ]

Share