Όσιος Παΐσιος: Ο τρόπος της Εκκλησίας είναι η αγάπη!
Ο Χριστιανός δεν πρέπει να είναι φανατικός, αλλά να έχει πολλή αγάπη για όλους τους
ανθρώπους. Όποιος πετάει λόγια αδιάκριτα, και σωστά να είναι, κάνει κακό.
Γνώρισα έναν συγγραφέα που είχε ευλάβεια πολλή, άλλα μιλούσε
στους κοσμικούς με μια γλώσσα ωμή, που προχωρούσε όμως σε βάθος, και τους
τράνταζε.
Μια φορά μου λέει: «Σε μια συγκέντρωση είπα αυτό και αυτό σε μια
κυρία».
Αλλά με τον τρόπο που της το είπε, την είχε σακατέψει. Την πρόσβαλε
μπροστά σε όλους.
«Κοίταξε, του λέω, εσύ πετάς στους άλλους χρυσά στεφάνια με
διαμαντόπετρες, έτσι όμως που τα πετάς, σακατεύεις κεφάλια, όχι μόνον ευαίσθητα
άλλα και γερά».
Ας μην πετροβολάμε τους ανθρώπους... χριστιανικά.
Όποιος
ελέγχει μπροστά σε άλλους κάποιον που αμάρτησε ή μιλάει με εμπάθεια για κάποιο
πρόσωπο, αυτός δεν κινείται από το Πνεύμα του Θεού· κινείται από άλλο πνεύμα.
Ο τρόπος της Εκκλησίας είναι η αγάπη· διαφέρει από τον τρόπο των νομικών.
Ο τρόπος της Εκκλησίας είναι η αγάπη· διαφέρει από τον τρόπο των νομικών.
Η Εκκλησία βλέπει τα πάντα με μακροθυμία και κοιτάζει να βοηθήσει
τον καθέναν, ό,τι και αν έχει κάνει, όσο αμαρτωλός και αν είναι.
Βλέπω σε μερικούς ευλαβείς ένα είδος παράξενης λογικής.
Καλή
είναι η ευλάβεια που έχουν, καλή και η διάθεση για το καλό, αλλά χρειάζεται και
η πνευματική διάκριση και ευρύτητα, για να μη συνοδεύει την ευλάβεια η
στενοκεφαλιά, η γεροκεφαλιά (το γερό δηλαδή αρβανίτικο κεφάλι).
Όλη η βάση είναι να έχει κανείς σταθερή πνευματική κατάσταση, για να
έχει και σωστή πνευματική διάκριση, γιατί αλλιώς μένει μόνο στο «γράμμα του νόμου», και το
«γράμμα του νόμου αποχτείνει».
Αυτός που έχει ταπείνωση, δεν κάνει ποτέ τον δάσκαλο·
ακούει, και όταν του ζητηθεί η γνώμη του, μιλάει ταπεινά.
ακούει, και όταν του ζητηθεί η γνώμη του, μιλάει ταπεινά.
Ποτέ δεν λέει «εγώ», αλλά «ο
λογισμός μου λέει» ή «οι Πατέρες είπαν».
Μιλάει δηλαδή σαν μαθητής.
Όποιος νομίζει ότι είναι ικανός
να διορθώνει τους άλλους, έχει πολύ εγωισμό.
vimaorthodoxias
– [2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου