Στα 30.000 πόδια…
[από το Διαδίκτυο]
Ένα Airbus 380 είναι καθ' οδόν προς τον Ατλαντικό.
Πετάει σταθερά με 800 χλμ/ώρα στα 30.000 πόδια, όταν ξαφνικά εμφανίζεται ένα Eurofighter με Tempo Mach 2.
Ο πιλότος του
μαχητικού αεροσκάφους επιβραδύνει, πετάει παράλληλα με το Airbus και χαιρετά ραδιοφωνικά τον πιλότο του
επιβατικού αεροπλάνου: «Airbus, βαρετή η πτήση σου, έτσι δεν είναι; Τώρα ρίξτε μια ματιά εδώ! "
Γυρίζει το τζετ
του ανάσκελα, επιταχύνει, σπάει το φράγμα του ήχου, ανεβαίνει γρήγορα σε ένα
ύψος που ζαλίζει και στη συνέχεια ορμάει σχεδόν προς την επιφάνεια της θάλασσας
σε μια εκπληκτική βουτιά. Γυρίζει πίσω δίπλα στο Airbus και ρωτάει: "Λοιπόν, πώς σου φάνηκε αυτό;
"
Ο πιλότος της Airbus απαντά: «Πολύ εντυπωσιακό, αλλά για δες
εσύ αυτό!" και σηκώνεται από τη θέση του.
Ο πιλότος του
τζετ παρακολουθεί το Airbus,
αλλά δεν συμβαίνει τίποτα. Συνεχίζει να πετάει ευθεία, με την ίδια ταχύτητα.
Μετά από 10 λεπτά, ο πιλότος της Airbus, επιστρέφει και τον ρωτά: "Τι έχεις να πεις γι’ αυτό;
Μπερδεμένος, ο
πιλότος του τζετ ρωτά, "Δεν κατάλαβα, τι έκανες;"
Ο πιλότος της Airbus γελάει και λέει: «Σηκώθηκα, τέντωσα τα
πόδια μου, πήγα στο πίσω μέρος του αεροσκάφους, έριξα λίγο νερό στο πρόσωπο μου,
μετά πήρα ένα φλιτζάνι καφέ και ένα γλυκό σοκολάτας!...»
Συμπέρασμα: Όταν είσαι νέος, η ταχύτητα και η αδρεναλίνη
φαίνονται να είναι σπουδαία, αλλά όσο μεγαλώνεις αντιλαμβάνεσαι πως οι απλές
χαρές και η ειρήνη είναι πιο σημαντικά.
2φΑ
