... σήμερον Ἄγγελοι κυκλοῦσι...

 

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

                                                                                                                Κάλυμνος, 14-9-1925

Χαίρετε, ὦ ἀδελφοί,

Σήμερον, ὅτε τελεῖται τοῦτο τὸ μυστικὸν θέαμα εἰς τοὺς Αἰῶνας, 2 σήμερον, ὅτε ἐκεῖνο τὸ ξύλον, τὸ ὁποῖον ἐδέχθη τὸν Μέγαν Βασιλέα, ὑψώθη ἐν μέσῳ τῶν ἀνθρώπων σωτηρία καὶ καύχημα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, 3 τοῦτο τὸ ξύλον, τὸ ὁποῖον ἔλαβεν ἐπ᾿ αὐτοῦ τὴν Σοφίαν, τὴν Δύναμιν καὶ τὴν Δόξαν, 4 τὸ ὁποῖον συνέδεσε δόξαν ἀέναον, εἰς τοὺς αἰῶνας, 5 τὸ ὁποῖον ἐτίμησε τοὺς βασιλεῖς καὶ διὰ τοῦ ὁποίου ἐστερεώθησαν βασιλεῖαι καὶ ἐτελειοποιήθησαν γενεαί, 6 τοῦτο τὸ τίμιον ξύλον, τὸ ὁποῖον ἐφανερώθη καὶ εἰς τοὺς μετὰ ὡς σωτηρία, 7 σήμερον Ἄγγελοι κυκλοῦσι, σήμερον οἱ αἰῶνες ἐξυμνοῦσι, διότι ἀνευρέθη μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων καὶ ὁ ἄνθρωπος εἶδεν ἐν πρώτοις ἐκεῖνο τὸ ξύλον, τὸ ὁποῖον ἐδέχθη τὸν συνάναρχον Λόγον, 8 ἐκεῖνο τὸ ξύλον τὸ ὁποῖον διέλυσε τὴν ἀρὰν τῆς ἁμαρτίας, 9 ἐκεῖνο τὸ ξύλον τὸ ὁποῖον ἔφερε τὴν ἑνότητα τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τοῦ Θεοῦ. 10 Ἐκεῖνο τὸ ξύλον, τὸ ὁποῖον συνέτριψε τὰς ὀδύνας τοῦ θανάτου, ἤτοι τὸν Διάβολον, σήμερον λειτουργοὶ τοῦ Θεοῦ περικυκλοῦσι.

11 Σήμερον καὶ ὑμεῖς λαμβάνετε τὴν γνῶσιν, ὅτι ὁ Σταυρὸς ἀπετέλεσε τῆς Πίστεως τὸ γνώρισμα, 12 ὅτι ὁ Σταυρὸς ὕψωσε τὸν ἄνθρωπον, ὅτι ὁ Σταυρὸς συνεφιλίωσεν αὐτὸν καὶ ἤνοιξε δι' αὐτὸν νέον κόσμον, νέον ὁρίζοντα τοῦ κόσμου τῆς Δόξης, τὸν ὁρίζοντα τῆς ἀγαλλιάσεως, 13 ὅτι ὁ Σταυρὸς ἐλάλησε πρὸς τοὺς Ἄρχοντας τοῦ οὐρανοῦ. 14 Ὁ Σταυρὸς δὲ οὗτος παρακολουθεῖται ἀπὸ θρόμβους αἵματος ἑνὸς Βασιλέως ἰσχυροῦ, κραταιοῦ, τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. 15 Τοῦτον τὸν Σταυρὸν χαράξατε εἰς τὰς καρδίας σας, τοῦτον τὸν Σταυρόν, ἤτοι τὸν Μέγαν Βασιλέα θέσατε ἔμπροσθέν σας καὶ βαδίζετε, ἵνα μὴ παρεκκλίνητε τῆς εὐθείας ὁδοῦ. 16 Ποῖον μέγεθος Δόξης! Ποῖον ὕψος ἄρρητον εἶκονίζει τοῦτο τὸ σημεῖον, ὅτι τοῦτο ἐδέχθη τὸν Παντοκράτορα !

17 Ποῖος δύναται νὰ λαλήσῃ περὶ τούτου; Ποῖος τὸ ὕψος τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ δύναται νὰ ἐξετάσῃ; Ποῖος δύναται νὰ αἰσθανθῇ, ὅτι ἐπὶ ἑνὸς Σταυροῦ ἐτέθη ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῷ Σταυρῷ ἐκείνῳ εἶχε τελειώσει ὁ λόγος ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἐδόθη εἰς τοὺς πρώτους ἀνθρώπους, ὅτι θέλει ἀποστείλει τὸν Ἐκδικητὴν τοῦ Διαβόλου; 19 Ποῖος δύναται νὰ μὴ θαυμάσῃ τοῦτο τὸ μυστηριώδες γνώρισμα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, ὅτι ὁ Σταυρικός θάνατος τοῦ Υἱοῦ Του ἦτο ἡ συμφιλίωσις τοῦ ἀνθρωπίνου γένους μετὰ τοῦ Θεοῦ;

20 Ποῖος δύναται νὰ μὴ ὁμολογήσῃ, ὅτι τῆς Θεότητος ἡ ἀγάπη ἐτελειοποιήθη ἐν μέσῳ τῶν ὀμμάτων τοῦ ἀνθρώπου, ὡς ἐξἤλθεν ἐν ταπεινοῖς; 21 Τοῦτο εἶναι τὸ ὑψηλότερον, ὅταν ἐξετάση ὁ ἄνθρωπος καὶ ἴδῃ, τὸ ἔνδυμα τῆς ταπεινότητος εἰς τοὺς θείους σκοπούς.

22 Τοῦτον τὸν Σταυρόν, τὸν δεχθέντα Ἐκεῖνο τὸ γαλήνιον Πρόσωπον, ἡ ἀνθρωπότης λαμβάνει κατ' ἔτος, λαμβάνει τὰς χάριτάς του, ὅταν ζητήσῃ ὁ ἄνθρωπος παρ' Αὐτοῦ. 23 Ἄγγελοι τὴν οἰκουμένην πανηγυρίζουν καὶ ἕκαστος λαμβάνει τὰ χαρίσματα.

24 Ὁ Σταυρὸς οὗτος ἂς εἶναι εἰς τοὺς οἴκους σας ὅπλον καὶ στήριγμα ἐναντίον τοῦ Διαβόλου...

---------------

ΕΠΑΓΓΕΛΙΑ ΕΛΕΟΥΣ

2fA

Τό Σπουργίτι

 

-  Τουργκένιεφ Ι.Σ.

Γύριζα ἀπ’ τὸ κυνήγι, τραβώντας ἀπὸ µιά δεντροστοιχία τοῦ κήπου.
Τὸ σκυλὶ ἔτρεχε µπροστά µου.
Ἄξαφνα τὰ βήµατά του ἔγιναν πιὸ ἀργὰ καὶ φαινόταν σὰ νὰ παραµόνευε κάτι.
Κοίταξα καλὰ καὶ εἶδα ἕνα σπουργιτάκι µὲ κιτρινωπὸ χρῶµα κοντὰ στὸ ράµφος του καὶ µὲ πούπουλο στὸ κεφαλάκι του. Εἶχε πέσει ἀπ’ τὴ φωλιά του.
Ὁ ἀγέρας κουνοῦσε δυνατὰ τὶς σηµύδες τοῦ κήπου. Τὸ σπουργιτάκι καθόταν ἀκίνητο µ’ ἁπλωµένες τὶς φτεροῦγες του, ποὺ µόλις ἄρχισαν νὰ µεγαλώνουν, δὲν µποροῦσε ὅµως νὰ πετάξει.

Τὸ σκυλί µου ἀργὰ – ἀργὰ πλησίαζε τὸ σπουργιτάκι, ὅταν ἄξαφνα ἀπὸ ἕνα κοντινὸ δέντρο ξεπετάχτηκε ἕνα γέρικο σπουργίτι µὲ µαῦρο τὸ στῆθος του κ’ ἔπεσε σὰν µία πέτρα ἀκριβῶς µπροστὰ στὸ µοῦτρο τοῦ σκύλου µου.
Παραµορφωµένο, µὲ φουντωµένα τὰ φτερά του καὶ µ’ ἀπελπισµένη καὶ γεµάτη λύπη φωνὴ πήδησε µία – δυὸ φορὲς µπροστὰ στ’ ἀνοιχτὸ στόµα τοῦ σκύλου.

Τὸ γέρικο σπουργίτι ὅρµησε νὰ γλιτώσει τὸ παιδί του. Ὅλο του τὸ σωµατάκι σπαρταροῦσε ἀπὸ φρίκη, ἡ φωνούλα του ἀγρίεψε καὶ βράχνιασε, ἦταν ἕτοιµο νὰ πεθάνει, νὰ θυσιαστεῖ!
Σὰν τί πελώριο τέρας νὰ ἔβλεπε τὸ σκυλί! Κι ὅµως δὲν µπόρεσε νὰ κάτσει ἥσυχα – ἥσυχα πάνω στὸ ψηλό του κλαδί, ὅπου ἦταν τόσο ἀσφαλισµένο… Μία δύναµη πιὸ δυνατὴ κι ἀπ’ τὴ θέλησή του τὸ ἔριξε ἀπ’ ἐκεῖ πάνω.

Ὁ Τρεζὸρ (ἔτσι λέγανε τὸ σκυλί) σταµάτησε κι ἔκανε πίσω, καθὼς φαίνεται κι αὐτὸς ἀναγνώρισε τὴ δύναµη. Βιαστικὰ φώναξα τὸ ντροπιασµένο σκυλὶ κι ἔφυγα ἀπ’ αὐτὸν τὸν τόπο, γεµάτος εὐλάβεια.
Ἔτσι ἦταν καὶ µή σᾶς φανεῖ παράξενο. Αἰσθανόµουνα εὐλάβεια µπροστὰ σ’ ἐκεῖνο τὸ µικρὸ ἡρωικὸ πουλί, µπροστὰ στὴ µεγάλη του στοργή.

Ἡ ἀγάπη ἔλεγα, εἶναι πιὸ δυνατὴ κι ἀπ’ τὸ θάνατο καὶ τὸ φόβο τοῦ θανάτου.
Μονάχα µ’ αὐτήν, µόνο µὲ τὴν ἀγάπη κρατιέται καὶ κινεῖται ἡ ζωή.

https://agiazoni.gr/slug-2407/

Ζωή – 2φΑ

... ὅστις προσέλθῃ...

 

ΑΡΧΩΝ ΜΙΧΑΗΛ

                                                                                                  Κάλυμνος 6-9-1933

Χαίρετε, ὦ ἀδελφοί,

Ὑπάρχει εἰς τὸν κόσμον τῆς Αἰωνιότητος ἡ σειρὰ τῶν Ἀγγέλων, ἥτις δίδει αἴνους καὶ εὐχαριστίας εἰς τὸ Ὄν, τὸν Δημιουργὸν τοῦ παντός.

2 Ὑπάρχει σειρὰ Ἀγίων, ἥτις δίδει τιμὴν καὶ σέβας εἰς Ἐκεῖνον, Ὅστις ἐκ τοῦ μηδενὸς τὰ πάντα ἐποίησεν. 3 Ὑπάρχει σειρὰ Μαρτύρων, ἥτις χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν προσδίδει πρὸς τὸν Παντοκράτορα.

4 Ὑπάρχει ἔτι περισσότερον Μία Ψυχή, ἥτις ὑψώθη πρὸς τὸ ἀνώτερον ὕψος τῶν οὐρανῶν, ἥτις ἐγένετο καθαρωτέρα τοῦ φωτός, ἥτις ἐβάστασε τὸν Λόγον τοῦ Παντοδυνάμου, ἥτις δίδει εὐφροσύνην καὶ ἀγάπην πρὸς τὸν Πλαστουργόν της.

5 Ὑπάρχει καὶ εἰς τοῦτον τὸν κόσμον τόπος λατρείας τοῦ Θεοῦ, ἀλλ᾽ εἰς τοῦτον ὀλίγοι* προσέρχονται, καὶ ὅστις προσέλθῃ λέγεται εὐτυχὴς ἀπὸ τὰς ἀπειραρίθμους στρατιὰς τῶν εὐδαιμονούντων ἐν τῷ κόσμῳ τῶν αἰώνων.

6 Προσέλθετε γοῦν καὶ ὑμεῖς καὶ λατρεύσατε τὸν Θεὸν καὶ ἀγαπήσατε Αὐτὸν μὲ ὅλην τὴν δύναμίν σας, ὥστε, ὅταν φθάσητε πρὸ Αὐτοῦ, νὰ ἑνωθῆτε μετ᾿ ἐκείνων, οἵτινες ἐλάτρευσαν τὸν Δημιουργὸν παρὰ τὰ δημιουργήματα Αὐτοῦ.

Χαίρετε!

ΜΙΧΑΗΛ

7 Ζητήσατε, ἀφυπνισθῆτε, ἀγαπήσατε Αὐτόν, ἵνα ὦμεν μεθ᾽ ὑμῶν ὅλας τὰς ἡμέρας.

--------

* Ἦτο ἡμέρα τοῦ Ἀρχοντος καὶ μᾶς διέφυγε νὰ ὑπάγωμεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν.

(Σημείωσις Σόλωνος Πελεκάνου)

 

ΕΠΑΓΓΕΛΙΑ ΕΛΕΟΥΣ

2fA