Σου χρωστώ ένα απόγευμα

ΕΝΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Σου χρωστώ ένα απόγευμα
που μου ξέφυγε απρόσεκτα
μέσα στα τόσα που περάσαμε μαζί
ένα απόγευμα αφημένο παράμερα
από τα πρώτα
τα μαγικά, τ’ αξέχαστα

Σου χρωστώ ένα απόγευμα
καλοκαιριού ή από κείνα τα ήρεμα του φθινοπώρου
όταν κρατούσε ο αέρας
την ανάσα του
όταν η φύση όλη αφουγκραζόταν
τις ανεπαίσθητες θωπείες
του γέλιου σου

Τώρα που σκέψεις και ιδέες παίρνουν
μορφές ανεξέλεγκτες
θα βγω στα πιο στενά περάσματα
της μνήμης
να μαζέψω στιγμές απ’ τα παλιά
να συλλέξω στην απλωμένη παλάμη μου
σαν ικεσία
στάλα-στάλα ένα απόγευμα
ελπίδες, εκστατικό πρελούδιο στην άκρη της θάλασσας
ένα απόγευμα όνειρα
αδιαμφισβήτητα δικό σου
από την πρώτη ως την τελευταία του στιγμή
ένα ταξίδι  ακόμα, όλο δικό σου
από την πρώτη ως την τελευταία του στροφή.

Μ Ψ

Share