"Πέντε απλές ιστορίες.. "

… που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο

-  Ιστορία #1  

Πριν από λίγο καιρό, ξέσπασε μια φωτιά στο διαμέρισμά μας, αλλά ευτυχώς εγώ με την οικογένειά μου και ο σκύλος μας καταφέραμε να βγούμε έξω, χωρίς να πάθουμε τίποτα.

Μόλις, βγήκαμε έξω από το κτίριο, ξαφνικά θυμήθηκα, ότι η χελώνα μας είχε μείνει πάνω. 

Μετά όμως, η ματιά μου πήγε στον σκύλο μας, που κρατούσε την χελώνα στο στόμα του!

-  Ιστορία #2

Σήμερα, καθώς ψώνιζα, παρατήρησα ένα 9χρονο κοριτσάκι που παρακαλούσε την μητέρα της να της πάρει μια σοκολάτα.
Η μητέρα είπε τελικά ναι και αγόρασε την σοκολάτα στην κόρη της. 

Μόλις, η μικρή πήρε την σοκολάτα στα χέρια της πήγε κατευθείαν σε ένα αγοράκι που έκλαιγε και του την έδωσε.

Όταν η μητέρα ρώτησε την κόρη της, γιατί το έκανε αυτό, η μικρή της είπε, ότι άκουσε το αγοράκι να ζητάει μια σοκολάτα από την μαμά του και εκείνη του απάντησε, ότι δεν έχουν λεφτά για σοκολάτες μέχρι να βρει δουλειά.

-  Ιστορία #3

Χθες, γύρισε η γυναίκα μου από την δουλειά κουρασμένη, παγωμένη κι εκνευρισμένη.
Αμέσως, άρχισε να μου φωνάζει, επειδή έπρεπε να είχα πλύνει τα πιάτα και είχα αφήσει τις κάλτσες πεταμένες. Ήξερα ακριβώς τι έπρεπε να κάνω.

Πρώτα από όλα τύλιξα την γυναίκα μου με μια ζεστή κουβέρτα και της έφτιαξα ένα τσάι.
Στην συνέχεια, πήγα στην κουζίνα και έπλυνα τα πιάτα.

Είναι σημαντικό να τα κάνεις όλα γρήγορα και αθόρυβα.

Μετά από περίπου 9 λεπτά είχε χαλαρώσει, ήθελε να κάτσουμε αγκαλιά και μου ζήτησε συγγνώμη για αυτά που είπε.

-  Ιστορία #4

Μια γειτόνισσά μου είχε έναν παπαγάλο, που είχε μάθει να μιμείται τον ήχο του κουδουνιού της πόρτας. Αυτό σήμαινε, ότι η γυναίκα έπρεπε να τρέχει στην πόρτα κάθε 15 με 20 λεπτά, απλά για να δει, ότι δεν είναι κανείς στην πόρτα.

Πέρσι, κάποιος αγόρασε στην γειτόνισσά μου έναν σκύλο για τα γενέθλιά της. 

Η γυναίκα αμέσως αγάπησε τον σκύλο, αφού γάβγιζε μόνο, όταν κάποιος ήταν πραγματικά στην πόρτα. Πλέον, δεν χρειαζόταν να τρέχει στην πόρτα κάθε τρεις και λίγο.

Η χαρά της, όμως, δεν κράτησε πολύ.

Δυο βδομάδες αργότερα, ο παπαγάλος είχε μάθει να μιμείται το γάβγισμα του σκύλου!

-  Ιστορία #5

Όταν ήμουν 5 ετών η νονά μου και εγώ είχαμε πάει σε μια παιδική θεατρική παράσταση.
Καθώς πηγαίναμε στο θέατρο, αγοράσαμε μερικά λουλούδια για να τα δώσουμε στους ηθοποιούς μετά την παράσταση.

Στο τέλος της παράστασης όλοι οι ηθοποιοί ανέβηκαν στην σκηνή για το χειροκρότημα του κόσμου.
Πολλά παιδιά σηκώθηκαν και πήγαν να δώσουν λουλούδια στον αγαπημένο τους ηθοποιό.
Όλοι πήραν λουλούδια εκτός από αυτόν που υποδυόταν την αγελάδα.
Καθόταν μόνος και αμήχανος στη γωνία.

Τότε, αποφάσισα να πάω να του δώσω εγώ λουλούδια.

Χάρηκε τόσο πολύ που φώναζε “Κοιτάξτε! Και εμένα με συμπαθούν!” 

Εκείνη την μέρα κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι το να είσαι καλός και ευγενικός και με τους πιο ταπεινούς ανθρώπους.

tilestwra – [2fA]

Share