ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

 

ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ

π. Αλέξανδρος Σμέμαν 
[Εορτολόγιο – Ετήσιος εκκλησιαστικός κύκλος, Ακρίτας, Αθήνα 2005]

Είναι παλιό το έθιμο: την παραμονή του Νέου Έτους, όταν το ρολόι κτυπήσει μεσάνυχτα, σκεφτόμαστε τις επιθυμίες μας για το νέο έτος και προσπαθούμε να εισέλθουμε στο άγνωστο μέλλον μ’ ένα όνειρο, προσδοκώντας ταυτόχρονα την εκπλήρωση κάποιας αγαπητής μας επιθυμίας. ….
Ποιο είναι το τέλος όλων μας των ελπίδων;
Η απάντηση είναι μονίμως η ίδια αιώνια λέξη: Ευτυχία. Ευτυχές το Νέο Έτος!
Ευτυχία για το Νέο Έτος!

Η ιδιαίτερη ευτυχία που επιθυμούμε είναι φυσικά διαφορετική και προσωπική για τον καθένα, αλλά όλοι μας μετέχουμε στην κοινή πίστη, πως αυτό το έτος η ευτυχία θα μας πλησιάσει, πως μπορούμε να ελπίσουμε σ’ αυτή με προσδοκία.

Πότε όμως είναι κάποιος αληθινά ευτυχισμένος; ….
Είναι σαφές πως η φυσική άνεση φέρνει ευτυχία, αλλά και άγχος.
Η επιτυχία φέρνει ευτυχία, αλλά και φόβο. ….
Πιθανώς αυτός είναι και ο λόγος που ευχόμαστε ο ένας στον άλλο «μια νέα ευτυχία» για το Νέο Έτος. ….

Έτσι έχουμε δύο πολύ βαθείς και ακατάλυτους άξονες της ανθρώπινης συνείδησης: φόβος και ευτυχία, εφιάλτης και όνειρο. ….
Μπορούμε να νιώσουμε τη θλίψη και τη θλιβερή αλήθεια πίσω από τα λόγια του μεγάλου ποιητή Αλέξανδρου Πούσκιν, που τόσο πολύ αγαπούσε τη ζωή, όταν έγραφε: «Δεν υπάρχει ευτυχία στον κόσμο».

Όντως, μια βαθιά θλίψη διαπερνά κάθε γνήσια τέχνη.
Μόνο χαμηλά, στον πάτο του ανθρώπινου πολιτισμού, τα πλήθη ξετρελαίνονται με το θόρυβο και τις φωνές, ως εάν ο θόρυβος και τα θορυβώδη πάρτυ, θα μπορούσαν να φέρουν την ευτυχία…..

Ο καιρός όμως στην πραγματικότητα είναι τόσο λίγος...
Μόνο στιγμές περνούν πριν το βέλος του χρόνου σφυρίξει πετώντας προς το μοιραίο στόχο.
Γιατί καθυστερούμε; Επειδή ακριβώς εδώ, ανάμεσά μας, δίπλα μας, στέκεται Κάποιος:
«ἰδοὺ ἕστηκα ἐπῖ τὴν θύραν καὶ κρούω» (Αποκ. 3, 20).

Αν μόνο παραμερίζαμε το φόβο μας και Τον κοιτάζαμε, θα βλέπαμε ένα τέτοιο φως, μια τέτοια χαρά, και μια τέτοια περίσσεια ζωής, που σίγουρα θα καταλαβαίναμε το νόημα αυτής της φευγαλέας και μυστηριώδους λέξης «ευτυχία».

Ζωή - 2φΑ

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ  2024

       

«Ὡς ἄνθρωπος ἐν ποταμῷ, ἦλθες Χριστέ Βασιλεῦ∙
καί δουλικόν Βάπτισμα λαβεῖν, σπεύδεις ἀγαθέ,
ὑπό τῶν τοῦ Προδρόμου χειρῶν, διά τάς ἁμαρτίας ἡμῶν Φιλάνθρωπε»

ΈΝΑ ΗΡΕΜΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Όλες οι σημαντικές στιγμές
σ’ ένα φλυτζάνι τσαγιού
με ελεγχόμενα αισθήματα
χωρίς ζάχαρη

Μακρινοί ήχοι της πόλης
αντηχούν και σβήνουν 
στο θαμπό καθρέπτη
της συνήθειας

Ο καθένας στη δική του θέση
παρών ή αισθητά απών
συμβάλλει στη σιωπή
με αργές, σχολαστικές γουλιές.

2φΑ

Share