"Ο χρόνος στην αγιογραφία"

Από ομιλία στα πλαίσια μαθημάτων Ορθόδοξης Αγιογραφίας
του Πρωτοπρεσβύτερου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου....

Στην Εκκλησία ο χρόνος καταργείται και όλα γίνονται αιωνιότητα.

Τι λένε τη Μεγάλη Εβδομάδα: «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου» ή τα Χριστούγεννα: «Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου». Πώς εννοούν «Σήμερον»;

Κατάργηση και ξεπέρασμα του χρόνου και θεωρούν ότι γίνονται όλα σήμερον, όλα είναι μαζί. Υπάρχουν δύο εικόνες που είναι…, να πω τη μία μονάχα, για να καταλάβετε το γεγονός αυτό. Είναι η εικόνα της Αναλήψεως του Χριστού, 40 μέρες μετά την Ανάσταση του.

Εδώ είναι η Παναγία μπροστά και είναι οι Απόστολοι γύρω-γύρω. Έτσι ήταν τα γεγονότα. Άγγελοι κατέβηκαν. Ανέβηκε με τους Αγγέλους στον ουρανό. Πολύ καλά. Και όμως αυτή η εικόνα μέσα, πρέπει να είναι παράλογη.

Μπροστά-μπροστά είναι ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος όταν γινόταν η Ανάληψη δεν ήταν καν χριστιανός. Εάν διαβάσετε τα κείμενα των Πράξεων των Αποστόλων που περιγράφεται η ιστορία αυτή της Αναλήψεως, είναι στο πρώτο κεφάλαιο των Πράξεων. Ο Απόστολος Παύλος βλέπει το φως στη Δαμασκό και μετανιώνει. Είναι στο 9ο κεφάλαιο.

Άρα η εικόνα εδώ είναι ανιστόρητη. Ο απόστολος Παύλος «δεν έχει δουλειά» στην Ανάληψη μέσα. Και όμως για εμάς, έχει δουλειά.

Εφ΄ όσον μετάνιωσε κερδίζει τον προηγούμενο χρόνο. Είναι παρών στον χρόνο. Ο μετανοών κερδίζει τον προηγούμενο χρόνο. Βλέπετε, αυτό είναι κατάργηση του χρόνου.

Έχουμε και άλλες τέτοιες εικόνες, που περιγράφουν τέτοια γεγονότα που ξεπερνούν τον χρόνο. Και είναι μια πολύ σπουδαία αρχή.
Δεν λέμε ο Παύλος «δεν ήταν». «Ήταν», αφού μετάνιωσε.

Share