"Ατομισμός και ενότητα "

ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ (ΖΑΧΑΡΩΦ) ΤΟΥ ΕΣΣΕΞ
-  ΑΤΟΜΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ

Θα μοιραστώ μαζί σας αυτό πού έχω στην καρδιά μου.
Όταν συμβαίνουν μεταξύ μας μικροπαρεξηγήσεις, που είναι αδύνατον να αποφευχθούν, να μη δίνετε σημασία στις μικρές αυτές δοκιμασίες.
Φέροντας μέσα σας την εικόνα τού Χριστού, να έχετε υπ' όψιν σας ότι Αυτός είναι ή απoκάλυψη της προαιώνιας ιδέας του Θεού για τον άνθρωπο.
Να έχετε πάντοτε μόνο την σκέψη αυτή, και τότε όλα θα γίνουν εύκολα.

Ελπίζω ότι σταδιακά με όλες τις ομιλίες και τις παρατηρήσεις μου, θα δημιουργηθεί ή πραγματική εικόνα αυτού που φέρω στη συνείδησή μου.
Αυτό μπορεί πραγματικά να σώσει την ζωή μας απ’ όλες τις συμφορές.
Στην καθημερινή μας ζωή συνηθίζουμε να βλέπουμε τους πολέμους που διεξάγονται ή τα άλλα δεινά, σαν να ήταν φυσικά για μας.
Αυτό γίνεται διότι, διαβάζοντας την βιβλική απoκάλυψη για την αμαρτία τον Αδάμ, δεν συλλαμβάνουμε την κοσμική και υπερκόσμια σημασία της πτώσεως του.

Ο κόσμος είναι διασπασμένος σε πολλά μέρη και σε τέτοιο βαθμό, που οι Έλληνες ονομάζουν τον μεμονωμένο άνθρωπο, άτομο.
Άτομο, με την έννοια ότι δεν μπορεί να διασπαστεί περισσότερο.
Ο «ατομισμός» λοιπόν αυτός όλης της ανθρωπότητος οδήγησε στη διάλυση τώρα και του γάμου, για τον οποίο ο Κύριος είπε: «ούς ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος μη χωριζέτω».

Ακόμη και στον γάμο οι άνθρωποι δεν βλέπουν την δυνατότητα, να ζήσουν μαζί. 

Το εγχείρημα λοιπόν που προβάλλει ενώπιον μας είναι: πως από το «άτομο», από αυτή την μορφή του είναι, να μεταβούμε σε εκείνην, κατά την οποία αρχικά ο καθένας μας να αισθάνεται τον εαυτό του κληρονόμο του Αδάμ, και ακολούθως ως τέκνο του να αφομοιώσει μέσα του την συνείδηση τού Αδάμ· να ζει κατά κάποιον τρόπο, την ζωή όλης της ανθρωπότητος ως δική του ζωή. 

Αυτό όμως, είναι δύσκολο να το εκφράσουμε με λόγια.

Έτσι, είναι δυνατόν μερικοί να νομίσουν: Δεν είναι άραγε η προσευχή τον Σιλουανού για όλο τον Αδάμ επακόλουθο κάποιας ιδέας και όχι της αληθινής πραγματικότητος; 

Αυτό δεν είναι ορθό, και να γιατί: Ο Αδάμ σε όλο του το πλήρωμα γενικά, δεν αποτελεί κάποια ανθρώπινη ιδέα, αλλά την πιο συγκεκριμένη πραγματικότητα.
Όταν λοιπόν γίνουμε πρόσωπα-υποστάσεις κατ’ εικόνα της υποστάσεως του Ίδιου του Χριστού, τότε θα φέρουμε μέσα μας όλη την ανθρωπότητα.

Και θα την γνωρίσουμε ζώντας κατ’ αρχάς το προσωπικό μας δράμα.
Είμαστε κύτταρα του μεγάλου σώματος της ανθρωπότητος.
Εφόσον όμως η ανθρωπότητα είναι άρρωστη και η αρρώστια διαπερνά το μεγάλο αυτό σώμα, αυτό αντανακλάται σε όλους μας.
Να ζείτε κάθε γεγονός, ως αποκάλυψη που πραγματοποιείται σε όλον τον κόσμο.

Δεν είμαστε έξω από αυτόν τον χώρο, αλλά βρισκόμαστε εντός του.
Λίγα από αυτά που σας είπα σήμερα είναι αρκετά για να τα σκέφτεστε χρόνια, να τα ζείτε με την προσευχή, να τα ζείτε με όλη την καρδιά και τον νου.

apantaortodoxias – [2φΑ]

Share