ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΛ. ΖΕΡΒΟΣ
- ΕΣΠΕΡΙΝΗ ΠΝΟΗ
["Ρυθμοί ζωής", 1929]
Σαν το κεράκι να ’λυωνες μπρος τη Χαριτωμένη,
Ψυχή, και σ' όλη τη ζωή σαν ήχος, σαν τραγούδι,
Να σβυεις κάτω απ' το θόλο της και στην ιστορισμένη
Εικόνα της να μαραθείς, δυόσμου κλωνί, λουλούδι.
Καν τα στερνά τα χρόνια σου σ' ένα κελί να κλίνεις
Μεσ' την αυλή ή στο νάρθηκα : να σε ξυπνά η καμπάνα
Στον όρθρο και στων καντηλιών το φως να πρωτανοίγεις
Τα μάτια, μεσ' απ' τ' όνειρο : πως σε φυλάει σα Μάνα.
2φΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου