Επιστήμη και αθεΐα

 

-Εάν ο Θεός είναι έξω από τη φύση, τότε εξ ορισμού η επιστήμη, δεν μπορεί να αποδείξει, αλλά ούτε και να αποκλείσει την ύπαρξή Του.
Η ίδια η αθεΐα, είναι μια τυφλή πίστη άρνησης, αφού υιοθετεί ένα σύστημα που δεν μπορεί να υποστηριχθεί με βάση την καθαρή λογική…
Έτσι αυτοί που είναι άθεοι, πρέπει να βρουν άλλη βάση για να παίρνουν αυτή τη θέση.
Η εξέλιξη δεν είναι κατάλληλη.- 

Stephen Jay Gould
[Ο S. J. G., είναι πιθανώς εκτός από τον Dawkins, ο πιο ευρύτερα διαβασμένος εκπρόσωπος της εξέλιξης στην περασμένη γενιά
Από το βιβλίο του Francis S. Collins «Η Γλώσσα του Θεού»,
Εκδόσεις «Παπαζήση», 2009]

«Να το πω για όλους τους συναδέλφους μου για εκατομμυριοστή φορά:
Η επιστήμη δεν μπορεί με τις νόμιμες μεθόδους της να κρίνει το θέμα της εποπτείας της φύσης από τον Θεό. Δεν μπορούμε ούτε να το επιβεβαιώσουμε, ούτε να το αρνηθούμε αυτό.
Αν κάποιοι από μας κάνουν δηλώσεις, ότι ο Δαρβινισμός καταργεί τον Θεό, θα βρω την κ. McInerney (δασκάλα του Gould) να τους δώσει μερικές ξυλιές με τη βέργα στα δάχτυλα.

Η επιστήμη μπορεί να δουλέψει μόνο με νατουραλιστικές εξηγήσεις.
Δεν μπορεί ούτε να βεβαιώσει, ούτε να αρνηθεί άλλου είδους ενεργούντες (όπως ο Θεός) σε άλλες σφαίρες (το βασίλειο της ηθικής, για παράδειγμα).
Ξεχάστε τη φιλοσοφία για ένα λεπτό.
Η απλή εμπειρία των τελευταίων 100 ετών θα αρκούσε.

Ο Δαρβίνος ο ίδιος ήταν αγνωστικιστής (έχοντας χάσει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις με τον τραγικό θάνατο της αγαπημένης του κόρης), αλλά η μεγάλη Αμερικανίδα Βοτανολόγος Asa Gray, που ευνοούσε την φυσική επιλογή και έγραψε ένα βιβλίο με τον τίτλο Darwiniana, ήταν μια αφοσιωμένη Χριστιανή.

Προχωρήστε 50 χρόνια μπροστά: ο Charles D. Walcott που ανακάλυψε τα απολιθώματα των Burges Shale, ήταν ένας πεπεισμένος δαρβινιστής και εξίσου σταθερός Χριστιανός, που πίστευε ότι ο Θεός είχε ορίσει τη φυσική επιλογή για να οικοδομήσει την ιστορία της ζωής σύμφωνα με τα σχέδια και τις προθέσεις Του.

Προχωρήστε για άλλα 50 χρόνια στους δύο μεγαλύτερους εξελικτικούς της γενιάς μας: ο G.G. Simpson ήταν ένας ανθρωπιστής αγνωστικιστής, ο Theodosius Dobzhansky είναι ένας πιστός Ρώσος Ορθόδοξος.

Τι σημαίνει αυτό;
Ή οι μισοί από τους συναδέλφους μου είναι φοβερά βλάκες ή άλλως ο Δαρβινισμός είναι πλήρως συμβατός με τις παραδοσιακές θρησκευτικές πίστεις – και εξίσου φυσικά, συμβατός με την αθεΐα».

 

Lyratoypneymatos – 2φΑ

                                                     

Νεοκλασική θεώρηση..

 

Η νεοκλασική θεώρηση για την αγορά εργασίας και την ανεργία
-  Μιχάλης Χλέτσος
[TO BHMA ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
Τόμος Ε΄, τεύχος 20, Οκτώβριος 1996]

 -Οι εκρηκτικές διαστάσεις του φαινομένου της ανεργίας τα τελευταία χρόνια δεν οφείλονται μόνο στο μέγεθος της, αλλά κυρίως στα διαφορετικά χαρακτηριστικά που παρουσιάζει σε σχέση με προηγούμενες περιόδους και στην ανυπαρξία ελπιδοφόρων μηνυμάτων για το μέλλον.-

1.1. Μεθοδολογικά στοιχεία της νεοκλασικής θεωρίας

Η νεοκλασική άποψη για την αγορά εργασίας στηρίζεται στην ανάλυση σε μικροεπίπεδο.
Χρησιμοποιεί τα μεθοδολογικά εργαλεία της μικροοικονομικής θεωρίας για να αναλύσει την αγορά εργασίας, δηλαδή να εξηγήσει πώς καθορίζεται ο μισθός ισορροπίας και η ζητούμενη και προσφερόμενη ποσότητα εργασίας.
Θεωρεί ότι η αγορά εργασίας λειτουργεί όπως οποιαδήποτε άλλη αγορά, στην οποία το ανταλλάξιμο αγαθό είναι η εργασία, η οποία θεωρείται ως ένας από τους τρεις ή τέσσερις παραγωγικούς συντελεστές, που αναφέρονται στην οικονομική θεωρία (νεοκλασική ή και κεϋνσιανή).

Η εξομοίωση της αγοράς εργασίας με την αγορά οποιουδήποτε άλλου αγαθού σημαίνει ότι:
α. Η ύπαρξη τέλειου ανταγωνισμού στην αγορά εργασίας αποτελεί βασική υπόθεση της νεοκλασικής θεωρίας, η οποία υποστηρίζει ότι αυτή η μορφή αγοράς είναι η ιδανικότερη για το σύνολο των καταναλωτών.
β. Ο τρόπος εξαγωγής της συνολικής ζήτησης και προσφοράς εργασίας ταυτίζεται με τον τρόπο εξαγωγής της συνολικής ζήτησης και προσφοράς οποιουδήποτε άλλου προϊόντος.
Κατά συνέπεια η συνολική ζήτηση εργασίας προκύπτει από το οριζόντιο άθροισμα των ατομικών καμπύλων ζήτησης εργασίας που εκφράζουν τις προτιμήσεις των μεμονωμένων επιχειρηματιών να χρησιμοποιήσουν εργασία.

Η συνολική προσφορά εργασίας προκύπτει κατά αντιστοιχία από την οριζόντια άθροιση των μεμονωμένων καμπύλων προσφοράς εργασίας, οι οποίες εκφράζουν τις προτιμήσεις των μεμονωμένων ατόμων να επιλέξουν ανάμεσα σε εργασία και ανάπαυση.
γ. Η τιμή της εργασίας καθορίζεται όπως και η τιμή οποιουδήποτε άλλου προϊόντος, δηλαδή μέσα από τη ζήτηση και την προσφορά.

δ. Η ισορροπία επιτυγχάνεται μέσα από την εξίσωση της ζήτησης με την προσφορά.
Ο τρόπος προσδιορισμού της συνολικής καμπύλης ζήτησης και προσφοράς εργασίας στηρίζεται στην υπόθεση ότι οι επιχειρήσεις και οι εν δυνάμει εργαζόμενοι δεν αποτελούν κοινωνικές ομάδες, αλλά οικονομικές κατηγορίες, οι οποίες διακρίνονται για τον οικονομικό τους ορθολογισμό και έχουν ως σκοπό να μεγιστοποιήσουν το ατομικό τους συμφέρον.
Η νεοκλασική θεωρία στηριζόμενη στη θεωρία του Adam Smith "Περί αόρατου χεριού"(*), θεωρεί ότι η μεγιστοποίηση των ατομικών συμφερόντων οδηγεί στη μεγιστοποίηση του κοινού συμφέροντος, προάγοντας την ευημερία όλης της κοινωνίας.  ….

"Το «Αόρατο Χέρι» του Α. Σμιθ και η Θεία Πρόνοια"

 

2φΑ

                                                                   

Από τις "Χώναις" τις Φρυγίας

 

Η Ζουλόπετρα στην Πόλη

Άλλη μία εκκλησία των  Παμμεγίστων Ταξιαρχών της Πόλης και η Ζουλόπετρα, στον Μπαλατά, βρίσκεται στην οδό Ayan που κατηφορίζει στον Κεράτιο Κόλπο.
Βρίσκεται πίσω από μια μεγάλη αυλή που περιβάλλεται από ψηλούς τοίχους.

Ο ναός, που πρωτοχτίστηκε από το Βυζάντιο, κάηκε στην φωτιά  του Μπαλατά το 1730 και όπως αναγράφεται στην επιγραφή του, η αναστήλωση του, ολοκληρώθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1833 και άνοιξε για προσκύνηση επί Πατριάρχη Κωνσταντίνου.

Στον ναό βρίσκεται η Ζουλόπετρα, η οποία βρισκόταν στις "Χώναις" της Φρυγίας όπου και είχε γίνει το θαύμα από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, όταν άνοιξε ο βράχος που ήταν  μπροστά στην εκκλησία σχηματίσθηκε μία οπή και τα ύδατα που άρχισαν να ρέουν κατέπνιξαν τους επιδρομείς που ήθελαν να καταστρέψουν τον ναό .

Δίπλα στον ναό ήταν συγκεντρωμένα άρρωστα παιδιά, που όταν βράχηκαν έγιναν καλά και έτσι αναφέρεται το εν Χώναις θαύμα του Αρχαγγέλου.

Το 1263 ο Αυτοκράτορας Μιχαήλ Παλαιολόγος μετέφερε την οπή  στον ναό των Αρχαγγέλων στον Μπαλατά και μετά την κατάληψη του ναού από τους Αρμενίους το 1640, η Ζουλόπετρα μεταφέρθηκε στον πλησίον ναό του Αγίου Νικολάου, τοποθετήθηκε στον περίβολο χώρο και η εκκλησία μετονομάστηκε σε Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ.
Από την οπή αυτή περνούν τα άρρωστα παιδιά έως και σήμερα, για να ιαθούν.

Στην ανατολική πρόσοψη του ναού υπάρχει το Αγίασμα του  Αγίου Νικoλάου κατάλοιπο του αρχικού ναού..
Στα βόρεια της αυλής βρίσκεται το Ελληνικό Δημοτικό Σχολείο, το οποίο δεν χρησιμοποιείται σήμερα.
Η εκκλησία υπέστη τις καταστροφές των Σεπτεμβριανών (1955) και ανακαινίσθηκε αμέσως.
Η ενορία μετά το 1974  μετρά λιγότερους από τα δάχτυλα του ενός χεριού,  ηλικιωμένους  ενορίτες.

 

vb – Γ. Μ.
2fA

Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ

 

Σώσον Κύριε τον λαόν Σου

2φΑ

Οι καλύτερες μέρες μας

 

-  Τι μπορεί να κρύβει μια κρουαζιέρα αναψυχής

Ένα κρουαζιερόπλοιο άρχισε να βουλιάζει στη θάλασσα και έπρεπε άμεσα να εκκενωθεί από τους επιβάτες. Ένα ζευγάρι έτρεξε γρήγορα προς τις σωσίβιες λέμβους.
Όταν έφτασαν όμως, είδαν έντρομοι ότι υπήρχε χώρος για να σωθεί μόνο ένα άτομο.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο άντρας έσπρωξε τη σύζυγό του και πριν προλάβει εκείνη να αντιδράσει, πήδηξε αυτός μέσα στη βάρκα. Τότε η γυναίκα του, η οποία στέκονταν στο πλοίο που βυθίζονταν, φώναξε στον σύζυγό της μια φράση».

Η δασκάλα σταμάτησε την αφήγηση της, γύρισε προς τη τάξη και ρώτησε τα παιδιά:
«Τι νομίζετε ότι του φώναξε;»

Οι περισσότεροι από τους μαθητές με ενθουσιασμό απάντησαν ότι η σύζυγος φώναξε:
«Δεν το περίμενα ποτέ αυτό από εσένα» και «Άθλιε, νόμιζα ότι με αγαπούσες».
Η δασκάλα παρατήρησε ένα αγόρι που ήταν συνέχεια σιωπηλό.
Το ρώτησε τι πίστευε εκείνο, ότι φώναξε η σύζυγος και αυτό της απάντησε:

«Κυρία, νομίζω ότι του φώναξε: «Να προσέχεις το παιδί μας»».
 Έκπληκτη η δασκάλα τον ρώτησε:
«Έχεις ακούσει ξανά αυτή την ιστορία;»

Το αγόρι κούνησε το κεφάλι του αρνητικά:
«Όχι, αλλά αυτό ήταν που είπε και η δική μου μαμά στον μπαμπά μου, λίγο πριν πεθάνει από την αρρώστια της».

 Η δασκάλα γύρισε προς τα παιδιά και τους είπε με χαμηλή φωνή:
«Η απάντηση αυτή είναι η σωστή».

Το πλοίο τελικά βυθίστηκε και όλοι όσοι δεν κατάφεραν να ξεφύγουν σκοτώθηκαν.
Ο άντρας πήγε στο σπίτι και μεγάλωσε την κόρη τους μόνος του.
Πολλά χρόνια αργότερα, μετά το θάνατο του πατέρα της, η κόρη τους βρήκε τυχαία το ημερολόγιο του και διάβασε ολόκληρη την ιστορία.

Ανακάλυψε ότι η μητέρα της, λίγο πριν επιβιβαστεί στο πλοίο, είχε διαγνωσθεί με μια ανίατη ασθένεια.
Την κρίσιμη στιγμή, ο πατέρας έκανε αυτό που πίστευε ότι ήταν σωστό.
 Όχι για αυτόν, αλλά για την κόρη τους.
«Ήθελα τόσο να μείνω μαζί σου στο πλοίο αγαπημένη μου.
Ήθελα να πεθάνουμε μαζί. Αλλά για χάρη της κόρης μας, επέλεξα να σε αφήσω μόνη», έγραφε στο ημερολόγιό του».

Τα παιδιά έμειναν για αρκετά λεπτά σιωπηλά μόλις η δασκάλα τελείωσε την ιστορία της.
Η δασκάλα τότε προσπάθησε να δώσει στα παιδιά να καταλάβουν το νόημα αυτής της ιστορίας:
«Το καλό και το κακό είναι περίπλοκα και πολλές φορές πολύ δύσκολο να τα κατανοήσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρέπει να επικεντρώνεται κάποιος μόνο στην επιφάνεια και να κρίνει τον άλλον, χωρίς να προσπαθήσει πρώτα να κατανοήσει τις πράξεις του. 

Αν έχετε βγει να φάτε με κάποιον φίλο και προσφερθείτε να πληρώσετε τον λογαριασμό, δεν το κάνετε γιατί έχετε πολλά χρήματα, αλλά γιατί βάζετε την φιλία σας πάνω από τα χρήματα.

Εκείνοι που παίρνουν πρωτοβουλίες στη δουλειά τους, δεν το κάνουν επειδή είναι χαζοί, αλλά επειδή καταλαβαίνουν την έννοια της ευθύνης.
Όσοι ζητούν συγγνώμη μετά από έναν καυγά, δεν το κάνουν επειδή ξέρουν ότι υποστήριζαν την λάθος άποψη, αλλά επειδή εκτιμούν περισσότερο τον άνθρωπο δίπλα τους.

Εκείνοι που είναι πρόθυμοι να σας βοηθήσουν, δεν το κάνουν επειδή σας χρωστάνε κάτι, αλλά επειδή σας βλέπουν ως ένα αληθινό φίλο.
Εκείνοι που σας τηλεφωνούν συχνά, δεν το κάνουν γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν, αλλά επειδή είστε στην καρδιά τους.

Μια ημέρα, όλοι θα αναγκαστούμε να χωρίσουμε από αυτούς που έχουμε σήμερα δίπλα μας.
Θα χάσετε τις κουβέντες σας, θα ξεχάσετε τα όνειρο που κάνατε μαζί τους.
Οι ημέρες θα περάσουν, τα χρόνια θα φύγουν και μια μέρα τα παιδιά σας θα δουν μερικές φωτογραφίες και θα σας ρωτήσουν:
«Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι;»

Και εσείς θα χαμογελάσετε με αόρατα δάκρυα, και θα τους απαντήσετε:
«Είναι οι άνθρωποι, με τους οποίους πέρασα τις καλύτερες μέρες της ζωής μου, προτού γεννηθείτε σεις.»

 

viber – 2fA

"Αιωνία μνήμη.. "

 

2φΑ

"Ανάμνηση του Θαύματος "

 

-  Το "Εν Χώναις" (Κολασσαίς της Φρυγίας) θαύμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ

 

 

 

romfea - 2φΑ

"Πρόσκληση της Κυριακής "

 

-  Κυριακή, 10 Σεπτεμβρίου, στις 18.30΄ στο Πεδίο του Άρεως

  

πΧ - 2φΑ