"Λεωφορείο ο ΧΡΟΝΟΣ "

 

ΜΙΑ ΓΙΑΓΙΑ ΣΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΊΟ

Μια ηλικιωμένη γυναίκα μπήκε σε ένα λεωφορείο και κάθισε.
Στην επόμενη στάση, μια κακότροπη νεαρή ανέβηκε και κάθισε δίπλα στη γριά, χτυπώντας την αδιάφορα με τις πολλές τσάντες της.

Βλέποντας ότι η γυναίκα ήταν σιωπηλή, ένας νεαρός άνδρας την ρώτησε γιατί δεν παραπονέθηκε όταν χτυπήθηκε με τις σακούλες.
Η γριά απάντησε χαμογελώντας:
«Δεν υπάρχει λόγος να μαλώνουμε για κάτι τόσο ασήμαντο, το ταξίδι μας μαζί θα είναι πολύ σύντομο».

- Ο καθένας από εμάς πρέπει να καταλάβει, ότι ο χρόνος μας σε αυτόν τον κόσμο είναι τόσο σύντομος, που το να τον γεμίζουμε με καυγάδες, άχρηστες διαφωνίες, ζήλια, ασυγχώρητη αγανάκτηση και με συνεχή επικριτική στάση, είναι γελοία σπατάλη χρόνου και ενέργειας.

Σου ράγισε κάποιος την καρδιά;  Μείνετε ήρεμοι και αγνοήστε το.
Το ταξίδι είναι πολύ σύντομο!
Σας έχει προδώσει, εκφοβίσει, εξαπατήσει ή ταπεινώσει κάποιος; 
Μείνετε ήρεμοι και αγνοήστε το. Το ταξίδι είναι πολύ σύντομο!

Σε έχει προσβάλει κάποιος χωρίς λόγο; Μη δίνετε σημασία!
Το ταξίδι είναι πολύ σύντομο!
Κάποιος γείτονας έκανε κάποιο σχόλιο που δεν σας άρεσε; 
Κανένα πρόβλημα! Το ταξίδι για όλους είναι σύντομο!

Όποια προβλήματα και να μας φέρει κάποιος, ας θυμόμαστε πάντα ότι το ταξίδι μας μαζί θα είναι πολύ σύντομο.

- Επιδιώξτε να κάνετε το καλό οπουδήποτε και όποτε μπορείτε και αδιάκοπα ευλογείτε όλους τους ανθρώπους που συναντάτε, γιατί ο καθένας φέρει ένα ανείπωτο, κρυφό φορτίο στην ψυχή του...

 

nekros – 2fA

                                               

"Χιούμορ κι αλήθειες.. "

 

-  Κυκλοφορεί στο διαδίκτυο σαν ανέκδοτο

Οι επιβάτες της πτήσης κάθονται στις θέσεις τους και περιμένουν την αναχώρηση.
Δυο άνδρες με στολή πιλότου μπαίνουν στον αεροπλάνο.
Φορούν μαύρα γυαλιά.
Ο ένας από τους δύο συνοδεύεται από έναν σκύλο για τυφλούς και ο άλλος βρίσκει τον δρόμο του με την βοήθεια ενός άσπρου μπαστουνιού.
Προχωρούν στον διάδρομο, μπαίνουν στο πιλοτήριο και ξανακλείνουν την πόρτα.

Πολλοί από τους επιβάτες γελούν νευρικά και όλοι κοιτάζονται με μία έκφραση που πηγαίνει από την έκπληξη στον φόβο και τον προβληματισμό.
Μερικοί ψάχνουν τις κάμερές τους.

Λίγα λεπτά αργότερα οι μηχανές του αεροπλάνου ξεκινούν και το αεροπλάνο επιταχύνει στην πίστα.
Τρέχει όλο και πιο γρήγορα, αλλά μοιάζει σαν να μην πρόκειται να απογειωθεί ποτέ.
Οι επιβάτες κοιτάζουν από τα παράθυρα τους και διαπιστώνουν ότι το αεροπλάνο κατευθύνεται ίσια σε μια λίμνη που βρίσκεται στο τέλος του διαδρόμου απογείωσης.

Το αεροπλάνο τώρα τρέχει πολύ γρήγορα στην πίστα και πολλοί επιβάτες διαπιστώνουν ότι δεν προλαβαίνουν πια να απογειωθούν και ότι όλοι θα πέσουν στην λίμνη.
Φωνές και ουρλιαχτά τρόμου κι απόγνωσης γεμίζουν το αεροπλάνο, αλλά αυτή ακριβώς τη στιγμή, το αεροπλάνο απογειώνεται γλυκά, χωρίς το παραμικρό πρόβλημα.

Οι επιβάτες ηρεμούν, χαμογελούν με αμηχανία, νιώθοντας λίγο ανόητοι που πίστεψαν σε αυτό το κακόγουστο αστείο.
Λίγα λεπτά αργότερα το γεγονός έχει σχεδόν ξεχαστεί.

Στο πιλοτήριο, ο πιλότος ψαχουλεύει το ταμπλό με τα όργανα, βρίσκει το κουμπί του αυτόματου πιλότου και τον βάζει σε λειτουργία. Λέει μετά στον συγκυβερνήτη:
- Ξέρεις τι πραγματικά με φοβίζει;
- Όχι, απαντά ο άλλος.
- Ρε συ, καμιά μέρα θα βάλουν τις φωνές εκεί έξω πολύ αργά και θα πνιγούμε όλοι μας!...

2φΑ