Giacomo Leopardi
Το άπειρο
Αγαπημένος μου ήταν πάντα αυτός ο λόφος
ο έρημος, κι αυτά τα δέντρα που μας κρύβουν
τον μακρινό ορίζοντα. Μα εδώ που στέκω
οραματίζομαι τις αχανείς εκτάσεις
τ’ ουρανού και την υπερκόσμια γαλήνη
κι ανατριχιάζω. Και καθώς ακούω
μέσα απ’ το φύλλωμα το θρόισμα του αέρα
συγκρίνω την αμόλυντη σιωπή του απείρου
μ’ αυτόν τον ήχο. Κι αισθάνομαι το αιώνιο,
και τις σβησμένες εποχές, και τη δική μας
που ζει και πάλλεται. Κι ο στοχασμός μου
πνίγεται στη βαθιά απεραντοσύνη.
Σ’ αυτή τη θάλασσα γλυκό είναι το ναυάγιο.
[Μετάφραση : Νάσος Βαγενάς]
* http://logocafe.blogspot.gr
Ο Τζιάκομο Λεοπάρντι
γεννήθηκε στο Ρεκανάτι το 1798 σε αριστοκρατική οικογένεια και έλαβε ευρύτατη μόρφωση. Θεωρείται ο
σπουδαιότερος ποιητής της Ιταλίας μετά τον Δάντη και ο σπουδαιότερος λυρικός, μαζί
με τον Πετράρχη.
Η ποίηση
του επηρέασε τους
Pirandello, Quasimodo, Nietzsche και Schopenhauer.
Πέθανε στη Νεάπολη το
1837, σε ηλικία 39 ετών.
Τι ωραίο ποίημα! Με ταξίδεψε στο αιώνιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆννα