Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακας λέγει, πως όποιος προσπαθεί να παλέψει εναντίον του δαίμονα της βλασφημίας κατά μέτωπο, μοιάζει μ' εκείνον που επιχειρεί να συλλάβει την αστραπή με τα χέρια του. Διότι λέγει, πως είναι δυνατόν να συλλάβει ή να αντειπεί ή να παλέψει κανείς εναντίον εκείνου που έρχεται στην καρδιά ξαφνικά σαν άνεμος, που είναι τα λόγια του γρηγορότερα από τη ριπή του οφθαλμού και που αμέσως γίνεται άφαντος;
Εκείνο που αρμόζει στον λογισμό που έρχεται από έξω από τον άνθρωπο, είναι η περιφρόνηση, όχι η κατά μέτωπο αντιπαράθεση. Εκείνος που είναι κλεισμένος σ' ένα σπίτι, ακούει τα λόγια αυτών που περνούν απ' έξω, χωρίς να συνομιλεί μαζί τους.
Κατά τον ίδιο τρόπο και η ψυχή
που ζει με αυτοσυγκέντρωση, ταράσσεται όταν ακούει τις βλασφημίες που προφέρει
διερχόμενος ο διάβολος. Όποιος περιφρονεί τούτον τον δαίμονα, ελευθερώνεται από
το πάθος. Όποιος σοφίζεται να αγωνιστεί εναντίον του διαφορετικά, στο τέλος
νικιέται. Διότι εκείνος που προσπαθεί να συλλάβει τα πνεύματα με λόγια, μοιάζει
με εκείνον που προσπαθεί να κλείσει κάπου τους ανέμους.
Κάποιος εκλεκτός μοναχός, ενοχλημένος είκοσι χρόνους από τούτον τον δαίμονα, έλειωσε τη σάρκα του με νηστείες και αγρυπνίες. Και αφού δεν είδε από αυτά καμία ωφέλεια, έγραψε το πάθος σε χαρτί και επήγε και το έδωσε σε κάποιον άγιο άνδρα. Έπεσε δε κατά πρόσωπο στη γη και δεν μπορούσε να ανυψώσει προς αυτόν το βλέμμα του.
Ο γέροντας μόλις το διάβασε,
χαμογέλασε και αφού σήκωσε τον αδελφό, του λέγει: Βάλε τέκνο μου το χέρι σου,
στον αυχένα μου. Αφού το έβαλε ο αδελφός, του λέγει ο μέγας εκείνος: Ας είναι επάνω
στον τράχηλό μου αδελφέ, αυτή η αμαρτία, για όσα χρόνια την είχες ή θα την
έχεις ακόμη. Μόνο εσύ, να μην την υπολογίζεις πλέον καθόλου. Και ο αδελφός
αυτός διαβεβαίωνε, ότι δεν πρόφθασε να βγει από το κελί του γέροντα και το
πάθος του έγινε άφαντο. Τούτο το περιστατικό μου το διηγήθηκε δοξάζοντας τον Θεό, ο
ίδιος αδελφός στον οποίον συνέβη.
* fb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου