Pablo Neruda - Πώς σ’ αγαπώ
["Εκατό Σονέτα για την Αγάπη" (Cien Sonetos de amor - XVII), 1959]
["Εκατό Σονέτα για την Αγάπη" (Cien Sonetos de amor - XVII), 1959]
Δεν σ’ αγαπώ σαν να ’σουν ρόδο αλατιού, τοπάζι,
σαΐτα από γαρύφαλλα που τη φωτιά φουντώνουν·
σ’ αγαπώ ως αγαπιούνται κάποια πράγματα σταχτιά,
σιωπηλά και μυστικά, ανάμεσα ψυχής και ίσκιου
Σ’ αγαπώ σαν το φυτό χωρίς ανθούς, που ’χει αγκαλιά
κρυμμένο, το φως αυτών των λουλουδιών
και χάρη στην αγάπη σου, δίνει ζωή στο σκοτεινό κορμί μου
το άρωμα σου το βαθύ που απ’ τη γη αναβλύζει
Σ’ αγαπώ κι ας μη γνωρίζω, πώς, από πού και πότε,
άμεσα σ’ αγαπώ δίχως προβλήματα, ούτε και περηφάνια·
έτσι μονάχα σ’ αγαπώ, γιατί δεν ξέρω ν’ αγαπώ με άλλον τρόπο,
άμεσα σ’ αγαπώ δίχως προβλήματα, ούτε και περηφάνια·
έτσι μονάχα σ’ αγαπώ, γιατί δεν ξέρω ν’ αγαπώ με άλλον τρόπο,
Μόνο μ’ αυτόν, όπου δεν είμαι εγώ, δεν είσαι εσύ, μονάχα
τόσο κοντά, να νοιώθω το χέρι σου στο στήθος μου, δικό μου,
τόσο κοντά, να κλείνουν και τα δικά σου μάτια στο όνειρό μου.
τόσο κοντά, να νοιώθω το χέρι σου στο στήθος μου, δικό μου,
τόσο κοντά, να κλείνουν και τα δικά σου μάτια στο όνειρό μου.
Μ-[2φΑ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου