"Της αγάπης οι δρόμοι "

Μπορώ να κατανοώ τον άλλον πραγματικά, μόνο όταν τον αγαπώ
-  Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Να εισέρχεσαι στο βαθύτερο του άλλου. Να βλέπεις πίσω από τα λόγια του τις σκέψεις του, πίσω από τις πράξεις του την πάλη με τα πάθη του.
Οι περισσότεροι πίσω από μια απρεπή συμπεριφορά θα δούνε έναν αλήτη, έναν άξεστο, έναν αγενή άνθρωπο. Και αυτό είναι λάθος.
Πίσω από την συμπεριφορά θα πρέπει να δω τον πόνο του, την αγωνία του, την αδυναμία του, το πρόβλημά του, την απουσία της ειρήνης του.
Εάν μείνω στην συμπεριφορά του γίνομαι χειρότερος απ’ αυτόν.

Για να καταλάβουμε τον άλλον θα πρέπει να αποκτήσουμε άλλα μάτια, άλλο νου, άλλη καρδιά, άλλη αίσθηση των γεγονότων.
Πίσω από την απρεπή συμπεριφορά καλούμαι να δω το πάθος του ανθρώπου, να δω τον αγώνα των δαιμόνων που θέλουν την ρήξη.
Εάν δεν τα δω αυτά, τότε και εγώ γίνομαι μαριονέτα της εμπάθειας και της μικρότητας.

Για να δω τον άλλον στο βάθος του χρειάζεται ταπείνωση.
Για να αντιλαμβάνομαι και να κατανοώ τον άλλον χρειάζεται οφθαλμός πνευματικός, καρδιά που έχει ησυχία, νους φωτισμένος. Τότε εισέρχομαι στα βαθύτερα του άλλου και μπορώ να τον βοηθήσω γιατί πλέον τον αγαπώ.
Τον αγαπώ, γι’ αυτό και τον κατανοώ. Αποδέχομαι ακόμα και το χαστούκι που θα μου δώσει, γιατί βλέπω πίσω από το χαστούκι τον πόθο του να βρει μια αγκαλιά.

Η ταπείνωση γεννά την αγάπη μέσα στην καρδιά μας.
Και η αγάπη μας παρουσιάζει την αλήθεια για τον άλλον.

Πολλές φορές μένουμε στην επιφάνεια των πράξεων και κρίνουμε επιπόλαια, διότι κρίνουμε τους άλλους απ’ αυτά που βλέπουμε να κάνουνε και να λένε.
Η απάτη αυτή καταστρέφει τις σχέσεις μας, αποδομεί κάθε προσπάθεια για ειρήνη. 

Ήμουν μάρτυρας αρκετές φορές σε περιστατικά όπου τα νεύρα ενός ανθρώπου, οι βρισιές του, η σκληρότητά του, μαρτυρούσαν άνθρωπο που έψαχνε έναν φίλο, κάποιον να τον καταλάβει, κάποιον να του δώσει σημασία· κι όταν έγινε αυτό, ο άνθρωπος ησύχασε.
Έβριζε τους πάντες και τα πάντα μα ουσιαστικά έλεγε «δεν υπάρχει κανείς που να μ’ αγαπά, χρειάζομαι κάποιον ν’ αγαπήσω».

Πίσω από νεύρα και παράξενες συμπεριφορές κρύβεται πολλές φορές η συσσωρευμένη αγάπη που έχουνε πολλοί άνθρωποι και η οποία δεν έχει βρει διέξοδο να εκφραστεί.
Είναι παράδοξο κι όμως αληθινό: Αυτοί που έχουνε μέσα τους αξόδευτη αγάπη να καταντούν να συμπεριφέρονται απρεπή, λάθος, σκληρά, αγενή, παράξενα.
Αγαπούν, μα δεν βρήκανε τον τρόπο για να «ξεθυμάνει» η αγάπη τους.
Γι’ αυτό και πολλές φορές, η ορμή των συναισθημάτων τους εκδηλώνεται βίαια πληγώνοντας τους άλλους.
Άλλο θέλουνε να πούνε μα άλλο λένε, άλλο θέλουνε να κάνουνε και άλλο κάνουνε.

Κάθε άνθρωπος μια αγκαλιά αποδοχής ψάχνει.
Κάποιοι την διεκδικούν με λάθος τρόπο.
Μην μείνεις στον τρόπο τους, δες αυτό που ψάχνουν και δώσ’ το, χωρίς να μετράς εάν έκανες καλά ή όχι. Μην βυθομετρείς την αγκαλιά σου, γιατί οι πραγματικές αγκαλιές δεν έχουν μέτρο.

imverias – [2φΑ]

Share