- ΡΑΜΠΙΝΤΡΑΝΑΘ ΤΑΓΚΟΡ
GITANJALI - "ΛΥΡΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ"
97
Όταν παίζαμε μαζί, σαν ήμουνα μικρός,
ποτέ δεν ρώτησα ποιος ήσουν.
Ούτε δισταγμούς, ούτε φόβο γνώριζα.
Σαν το ρέμα ήταν ορμητική η ζωή μου.
Πρωί πρωί, σαν φίλος θαρρετός με ξυπνούσες
και τρέχοντας,
από λιβάδι σε λιβάδι ηλιόλουστο με καλούσες.
Εκείνον τον καιρό δεν αναρωτιόμουν να γνωρίσω
τη σημασία των τραγουδιών που μου ’λεγες.
Μονάχα η φωνή μου επαναλάμβανε χαρούμενη τις μελωδίες
κ' η καρδιά μου με σκιρτήματα ακολουθούσε τον ρυθμό τους.
Μα, τώρα που πέρασε ο καιρός των παιγνιδιών,
ποια είναι αυτή η ξαφνική οπτασία;
— Το σύμπαν
κι' όλα τ' αστέρια σιωπηλά και με βαθιά ευλάβεια,
στα θεία πόδια Σου κρατούν τα βλέμματα τους
χαμηλωμένα.
2φΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου