"Ο Θεός, ανάμεσα μας! "

 

Anthony Bloom  -  Η σπουδαιότητα του βλέμματος
[Ένας θρύλος - Ποιμαντική σκέψη της εβδομάδος]

Νομίζω πως αυτή η αναγκαιότητα του να βλέπουμε και να παρατηρούμε, εκφράζεται με ένα πολύ όμορφο τρόπο σε κάποια διήγηση του Ναθάνιελ Χόθορν (Nathaniel Hawthorne, 1804 - 1864), σχετικά με κάποιον θρύλο του Νέου Κόσμου.

«Υπήρχε κάποτε ένα χωριό χτισμένο στις όχθες ενός μικρού ποταμού.
Πέρα από το χωριό και τις ταπεινές του καλύβες, ψηλά στο βουνό, υπήρχε ένας πελώριος βράχος που έφερε πάνω του, σχηματισμένη από χρόνια αμνημόνευτα, τη φιγούρα ενός προσώπου. Ήταν το πρόσωπο του θεού των κατοίκων του χωριού.
Ήταν ένα πρόσωπο υπερβατικής ομορφιάς, με μια έκφραση άφατης γαλήνης και ολοκληρωτικής αρμονίας.

Και οι χωρικοί φύλαγαν, γενιά πάνω στη γενιά, την υπόσχεση πως θα 'ρθει κάποια μέρα που αυτός ο θεός τους θα αποκολληθεί από τον βράχο και θα ζήσει ανάμεσά τους.
Θαύμαζαν αυτό το πρόσωπο, εμπνέονταν από αυτό  και επέστρεφαν ξανά και ξανά πίσω στις μέριμνες της φτωχής κοινοτικής τους ζωής.

Ωστόσο, γεννήθηκε κάποτε στο χωριό ένα παιδί, που όταν κατόρθωσε να μπουσουλήσει έξω από την καλύβα των γονιών του και να φτάσει μέχρι τον βράχο, μαγεύτηκε από την ομορφιά αυτού του προσώπου.
Από εκείνη τη μέρα και μετά πήγαινε συνεχώς στον βράχο πλάι στις πηγές του ποταμού, όπου δεν έκανε τίποτα άλλο από το να κοιτά.

Τα χρόνια πέρασαν, το μωρό έγινε ένα μικρό αγοράκι κι αργότερα ένας νεαρός άντρας.
Κι ήρθε κάποια μέρα που οι κάτοικοι του χωριού, καθώς τον είδαν να περνά, στάθηκαν και αναφώνησαν – "Ο θεός είναι ανάμεσά μας!".

Με το να καρφώνει το βλέμμα του σ' εκείνη τη μορφή, σιγά σιγά εξομοιώθηκε εσωτερικά με την έκφραση και το πνευματικό περιεχόμενό της -με το να την ατενίζει συνεχώς διαποτίστηκε απ’ αυτήν- αφέθηκε στο να εισχωρήσει μέσα του η γαλήνη, το μεγαλείο, η ειρήνη και η αγάπη, που το πέτρινο πρόσωπο εξέπεμπε.
Και τώρα, το πρόσωπό του είχε γίνει ίδιο με αυτό του θεού που είχε λατρέψει, απλά ατενίζοντάς το.»

 

πΖ – 2φΑ

                                                                          

"Mή μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν "

 

Κατά Ματθαίον Άγιον Ευαγγέλιο, Κεφάλαιο ΣΤ'(6) 22-33

 
῾Ο λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινόν ἔσται·

ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον;

Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. Οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ.

Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος;

ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν;

τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα;

καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει·

λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων.

Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι;

μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα;

πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων.

ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.

 

2fA

"Παρά δύο τεσσαράκοντα "

 

40-2 φράσεις διαπαιδαγώγησης
[Άγνωστου συγγραφέα]

1. Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει τρόπος.
2. Οι καλοί τρόποι δεν κοστίζουν τίποτα.

3. Πάντα να ρωτάς. Μια ερώτηση κάνουμε. Πού ξέρεις…
4. Δεν παντρεύεσαι κάποιον, παντρεύεσαι όλη του την οικογένεια.

5. Βρες το καλό σε όλους.
6. Μην κλαις πριν δοκιμάσεις.

7. Δεν υπάρχουν ηλίθιες ερωτήσεις, μόνο ηλίθιες απαντήσεις.
8. Να φέρεσαι στους άλλους, όπως θα ήθελες να σου φέρονται.

9. Μην ελέγχεις τι κάνουν οι άλλοι, μόνο τις δικές σου αντιδράσεις.
10. Μην αγοράζεις κάτι που δεν μπορείς να αντέξεις οικονομικά.

11. Τα πράγματα δεν σε κάνουν ευτυχισμένο, οι άνθρωποι σε κάνουν.
12. Πιάνεις περισσότερες μύγες με μέλι παρά με ξύδι.

13. Δύο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό.
14. Πρόσεχε πού πατάς.

15. Η ομαδική δουλειά κάνει το όνειρο να λειτουργεί.
16. Η ζωή δεν είναι για να βρεις τον εαυτό σου.
      Η ζωή είναι να δημιουργείς τον εαυτό σου.

17. Αυτό που σκεφτόμαστε καθορίζει τι μας συμβαίνει, οπότε αν θέλουμε να
      αλλάξουμε τη ζωή μας, πρέπει να βελτιώσουμε τις σκέψεις μας.
18. Μη ζητάς πολλά. Το πανηγύρι είναι δύο εβδομάδες το φθινόπωρο.

19. Τα σκουπίδια του ενός είναι ο θησαυρός του άλλου.
20. Η μεγαλύτερη μέρα στη ζωή σου είναι όταν αναλαμβάνεις την απόλυτη ευθύνη
      για τις συμπεριφορές σου. Αυτή είναι η μέρα που μεγαλώνεις πραγματικά.

21. Ελευθερία είναι η κατανόηση των επιλογών μας, σε ποιον και σε τι επιτρέπουμε
      να έχει εξουσία πάνω μας.
22. Είσαι τόσο μεγάλος όσο νιώθεις.

23. Μια πέτρα που κυλάει δεν ωφελεί σε τίποτα.
24. Νωρίς στο κρεβάτι και νωρίς να σηκωθείς, σε κάνει υγιή, πλούσιο και σοφό.

25. Η ευτυχία δεν είναι τυχαία, αλλά συνειδητή επιλογή.
26. Αν δεν σου αρέσει ο δρόμος που περπατάς, ξεκίνα να στρώνεις άλλον.

27. Μια ανερχόμενη παλίρροια σηκώνει όλες τις βάρκες.
28. Μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του.

29. Είσαι πιο γενναίος από όσο πιστεύεις, πιο δυνατός από όσο φαίνεσαι
      και πιο έξυπνος από όσο νομίζεις.
30. Το πρωινό πουλί πιάνει το σκουλήκι.

31. Κάθε μέρα έρχεται φέρνοντας τα δώρα της. Λύσε την κορδέλα τους.
32. Το να περιμένεις από τον κόσμο να σου φερθεί δίκαια επειδή είσαι καλός
      άνθρωπος, είναι λίγο σαν να περιμένεις από τον ταύρο να μην σου επιτεθεί,
      επειδή είσαι χορτοφάγος.

33. Η εξομολόγηση κάνει καλό στην ψυχή.
34. Ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά δεν γίνεται.

35. Το γρασίδι είναι πιο πράσινο εκεί που το ποτίζεις.
36. Το μεγαλύτερο κέρδος στη ζωή δεν έγκειται στο να μην αποτυγχάνουμε ποτέ,
      αλλά στη βελτίωση μας κάθε φορά που αποτυγχάνουμε.

37. Δεν υπάρχει ούτε μία συνταγή επιτυχίας. Υπάρχει όμως ένα βασικό συστατικό:
      Το πάθος.
38. Ποτέ μην χάνεις την ελπίδα σου. Και ποτέ μην υποτιμάς τη δύναμη της προσευχής.

 

Fb – 2fA

                                                             

"Πολιτική κατεύθυνση; "

Søren Kierkegaard - Τι χρειάζεται η εποχή μας
[Ποιμαντική σκέψη της εβδομάδος]

Η εποχή μας χρειάζεται «κληρικούς». Εκεί θα δοθεί η μάχη.
Η νίκη θα έρθει από τους «κληρικούς».
Ούτε από τους στρατιωτικούς ούτε από τους αστυνομικούς ούτε από τους διπλωμάτες ούτε από τους πολιτικούς. Η εποχή μας χρειάζεται «κληρικούς».

Κληρικούς εκπαιδευμένους να αντιμετωπίζουν όχι τις επιθέσεις του σχολαστικισμού, αλλά τις αψιμαχίες των παθών.
Κληρικούς ικανούς να διαλύουν το πλήθος και να το μετατρέπουν σε προσωπικότητες.
Κληρικούς που δεν επιδιώκουν να επιβληθούν μέσα από τη σπουδή και τη γνώση.

Κληρικούς που έχουν εκπληκτική ευγλωττία, αλλά ξέρουν να σιωπούν και να υπομένουν αδιαμαρτύρητα.
Κληρικούς που γνωρίζουν την καρδιά του ανθρώπου και ξέρουν ότι δεν πρέπει να κατακρίνουν και να αποδοκιμάζουν.
Κληρικούς που μετατρέπουν τις θυσίες τους σε εξουσία.

Κληρικούς που έχουν ασκηθεί στην πειθαρχία για να μετριάζουν, να νουθετούν, να ευεργετούν, να συγκινούν με την υπακοή τους και να παραμένουν ψύχραιμοι στα ξεσπάσματα του αρρώστου.

Γιατί η γενιά μας είναι πνευματικά άρρωστη, η ασθένειά της είναι προς θάνατον.
Όπως ο ασθενής δεν γνωρίζει την αιτία της αρρώστιας του, η εποχή μας νομίζει ότι χρειάζεται πολιτική κατεύθυνση.

 

πΖ – 2φΑ

                

                                                                                   

"Ο 10-λογος του μηχανόβιου "

1. ΠΟΤΕ μην αφήσεις τη μηχανή σου να σε πάει οπουδήποτε δεν έχεις ήδη πάει με το μυαλό σου τρία δευτερόλεπτα νωρίτερα.

2. Ο Νόμος είναι η βαρύτητα.
Και ο νόμος μπορεί να ξεγελαστεί, αλλά ποτέ δεν πρέπει να αγνοηθεί.
Αν τον αγνοήσεις, η βαρύτητα θα σε τσακίσει.

3. Καλή μέρα είναι αυτή που λες “τη γλιτώσαμε και σήμερα”.
Υπέροχη μέρα είναι αυτή που στο τέλος της αναρωτιέσαι αν η μηχανή φτιάχνεται ή πρέπει να την πετάξεις.

4. Μάθαινε από τα λάθη των άλλων.
Κανείς δεν ζει αρκετά, ώστε να προλάβει να κάνει όλα τα λάθη μόνος του.

5. Η μόνη περίπτωση να έχεις παραπάνω βενζίνη απ’ όση χρειάζεσαι,
είναι όταν έχει πιάσει φωτιά η μηχανή σου.

6. Όλοι οι αναβάτες ξεκινούν με ένα τσουβάλι γεμάτο τύχη κι ένα τσουβάλι άδειο από εμπειρία.
Το κόλπο είναι να γεμίσεις το τσουβάλι των εμπειριών πριν σου αδειάσει το τσουβάλι της τύχης.

7. Μη σε νοιάζει τι έχεις πίσω σου, εκτός κι αν έχει στην οροφή του φώτα που αναβοσβήνουν.

8. Οι κακές εμπειρίες είναι πολύτιμες: Σε εφοδιάζουν με ορθή κρίση για το μέλλον.

9. Τα αυτοκίνητα είναι σαν τα άγρια ζώα: Ποτέ δεν εξημερώνονται πλήρως, ποτέ δεν ξέρεις αν θα γίνουν φίλοι σου. Έχε το νου σου να τα δεις πριν σε εντοπίσουν εκείνα.

10. Ζήσε για να καβαλάς και καβάλα για να ζεις, που λένε κι οι αμερικάνοι.
Θυμήσου πως δεν σταματάς να οδηγείς γιατί γέρασες.
Γερνάς γιατί σταμάτησες να οδηγείς.

-------
ΣΗΜ. Ο δεκάλογος ισχύει για όλους τους μηχανόβιους.
Και για σένα (έχεις, ΔΕΝ έχεις ΜΗΧΑΝΉ…).
          

Moto – Mikes
2fA

                                                                     

"Κλείσε το, με σεβασμό.. "

 

-  Α. Δ.

…  Παρατηρώ το περιβάλλον μου και παρατηρώ και τον εαυτό μου.
Λίγες ή πολλές σελίδες, ειδικά το βράδυ, ήταν ο μοναδικός τρόπος για κάποια ισορροπία, ακόμα κι αν δεν κρατούσε πολύ.
Θα μπορούσα να τρέχω ή να μαγειρεύω ή να έχω σκύλο, δεν ξέρω, οτιδήποτε.
Δεν μαρτυρά καμία υπεροχή η ανάγνωση, δεν αποτελεί κάποιο ηθικό ή πνευματικό πλεονέκτημα.
Ανάγκη είναι. Σαν φάρμακο.

Να ανοίξεις το βιβλίο στην τσακισμένη σελίδα (όπως χαιρετάς μια παρέα όταν τη συναντάς στο καφέ), να διαβάσεις λίγες γραμμές που έχεις ξαναδιαβάσει μέχρι να θυμηθείς που είχες σταματήσει (όπως όταν λες τα νέα σου και ακούς τα νέα των άλλων), να προχωρήσεις παρακάτω (όπως όταν εκφράζεις μια ιδέα ή όταν ακούς ένα καλό αστείο), να τσακίσεις τη σελίδα για αύριο (όπως όταν δίνεις μια υπόσχεση).
Σαν φάρμακο.

[Σχόλιο: ‘Όλα καλά, όμως η κοινόχρηστη κακή συνήθεια της τσακισμένης σελίδας δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο. Ο σελιδοδείκτης είναι ευγενέστερος τρόπος.
Το βιβλίο θέλει σεβασμό, ακόμα και σαν αντικείμενο, για το περιεχόμενο του.
Οφείλουμε επίσης σεβασμό και στον επόμενο πιθανό αναγνώστη του βιβλίου, ώστε να μην του αμβλύνουμε την αμεσότητα με τον συγγραφέα, επισημαίνοντας του τραυματικά, τη χρήση από δεύτερο χέρι… ]

 

Σδ - 2φΑ

                                                

"Το πρωί της δημιουργίας "

 

Παύλος Ευδοκίμωφ
[Ποιμαντική Σκέψη της Εβδομάδος]

"Είμαστε το ζωντανό σχέδιο του Θεού"

Το Πνεύμα δεν παράγει καμία θέληση· μεταμορφώνει, θεοποιώντας μόνον την θέληση που Το προσδέχεται. [...]

Η σοφία του Θεού υπάρχει πριν απ' την ύπαρξη του ανθρώπου και κάθε άνθρωπος φέρει μέσα του μία «εικόνα οδηγητική», την ιδική του «σοφία»· είναι ένα ζωντανό σχέδιο του Θεού.
Το σχέδιο αυτό ο άνθρωπος οφείλει να το αποκρυπτογραφήσει ο ίδιος, να κατακτήσει μόνος του το νόημά του και να οικοδομήσει την μοίρα του.

Έτσι η ύπαρξη είναι η τάση προς την αλήθεια του εαυτού μας, που πρέπει να την ανακαλύψουμε και να την βιώσουμε: «Δεν γνωρίζω την αλήθεια, παρά όταν γίνεται ζωή μέσα μου», έλεγε ο Kierkegaard.

Στην ζωή δεν υπάρχει στατική τελείωση ούτε είναι δυνατή επανάληψη· για να μιλήσουμε ακριβέστερα, δεν υπάρχουν ποτέ προηγούμενα, αλλ' ένα αιώνιο αρχίνισμα μοναδικών πάντοτε πράξεων — ένα «μη δις» — γιατί είναι πράξεις ιδικές μας.

Κάθε πρωί της ανθρώπινης ζωής ανατέλλει σαν το πρωί της δημιουργίας του κόσμου· είναι ένα καθάριο θεϊκό σχέδιο και όσο πιο πιστός είμαι προς αυτό, τόσο φέρομαι προς μία νέα άνοιξη, προς το απόλυτα «ορεκτόν» και το απόλυτα παρθένο.

 

πΖ – 2φΑ

                                         

"Η ηρεμία της ωριμότητας "

 

Βίκτωρ Ουγκώ.

- Γερνάς μου είπαν, σταμάτησες να είσαι εσύ, πικραίνεσαι και μόνος…

- Όχι, απάντησα· δεν γερνάω, γίνομαι σοφότερος.
 Έχω σταματήσει να είμαι αυτό που αρέσει στους άλλους για να γίνω
αυτό που μου αρέσει να είμαι, έχω σταματήσει να ψάχνω την αποδοχή
για να αποδεχτώ ο ίδιος τον εαυτό μου, έχω αφήσει πίσω μου τους ψεύτικους
καθρέφτες που εξαπατούν ανελέητα.

Όχι, δεν γερνάω, γίνομαι σταθερά επιλεκτικός τόπων, ανθρώπων,
συνηθειών και ιδεολογιών.
Έχω αφήσει προσκολλήσεις, περιττούς πόνους, ανθρώπους…
ψυχές και καρδιές, δεν είναι για πίκρες είναι απλά για υγεία.

Έφυγα από την νύχτα για να μάθω την αϋπνία, σταμάτησα να ζω ιστορίες
και άρχισα να τις γράφω, άφησα στην άκρη τα στερεότυπα που επιβάλλονται,
σταμάτησα να χρησιμοποιώ μακιγιάζ για να κρύψω τις πληγές μου,
τώρα έχω ένα βιβλίο ανοιχτό που ομορφαίνει το μυαλό μου.

Άλλαξα τα ποτήρια του κρασιού για τα φλιτζάνια του καφέ, ξέχασα να εξιδανικεύω
τη ζωή και άρχισα να ζω τα ιδανικά μου. Όχι, δεν γερνάω.
Κουβαλάω στην ψυχή μου ευχαριστία και στην καρδιά μου την αθωότητα
αυτού που αποκαλύπτεται καθημερινά.

Κουβαλάω στα χέρια μου την τρυφερότητα ενός μπουμπουκιού, τη ματιά του αητού
που ανοίγει φτερά για μέρη απρόσιτα σε εκείνους που αναζητούν μόνο
την επιπολαιότητα της ύλης.

Φοράω στο πρόσωπό μου το χαμόγελο που ξεφεύγει άτακτο όταν παρατηρώ
την απλότητα της φύσης, κουβαλάω στ' αυτιά μου το κελάηδημα των πουλιών
που χαίρονται τον περίπατο μου.

Γίνομαι επιλεκτικός, επενδύω τον χρόνο μου στο άυλο,
ξαναγράφω το παραμύθι που μου είπαν κάποτε, ανακαλύπτοντας ξανά κόσμους,
διασώζω εκείνα τα παλιά βιβλία που οι μισές σελίδες έχουν ξεχαστεί.

Γίνομαι πιο συνετός, έχω αφήσει την αρπαγή που τίποτα δεν διδάσκει, μαθαίνω
να μιλάω για υπερβατικά πράγματα, μαθαίνω πώς να καλλιεργώ γνώση,
να φυτεύω ιδανικά και να σφυρηλατώ το πεπρωμένο μου.

Όχι, δεν είναι ότι γερνάω που κοιμάμαι νωρίς τα Σάββατα, είναι ότι και τις Κυριακές
πρέπει να ξυπνάς νωρίς, να απολαμβάνεις καθημερινά τον καφέ χωρίς βιασύνη
και να διαβάζεις ήρεμα ένα βιβλίο ποιημάτων.

Δεν είναι λόγω γηρατειών που περπατώ αργά, είναι για να παρατηρώ την αμηχανία εκείνων
που περπατούν βιαστικά και σκοντάφτουν στη δυσαρέσκεια.
Δεν είναι λόγω γηρατειών που πολλές φορές σωπαίνω, είναι απλά επειδή δεν χρειάζεται
να ακούγεται η κάθε λέξη.

Όχι δεν γερνάω, αρχίζω να ζω αυτό που με ενδιαφέρει πραγματικά.

 

vb - 2φΑ