Bob Dylan - από το "Blowin' in the Wind"
Σαν πόσες δημοσιές κανείς πρέπει να δρασκελίσει
για να τον πούνε άντρα
πόσες να είναι οι θάλασσες που τ’ άσπρο περιστέρι θα περάσει
πριν ξαποστάσει σ’ αμμουδιά
πόσες φορές ακόμα θα βροντήσει το κανόνι
προτού το διώξουν μια και καλή από τη γη;
φίλε μου η απάντηση, στον άνεμο πλανιέται
στον αέρα.
Πόσο μπορεί ν’ αντέξει ένα βουνό
η αρμύρα σαν το τρώει και το λιώνει
για πόσο κανείς να κάνει πως κοιτά αλλού
πως τάχα δεν μπορεί να δει πέρα απ’ τη μύτη του;
για να τον πούνε άντρα
πόσες να είναι οι θάλασσες που τ’ άσπρο περιστέρι θα περάσει
πριν ξαποστάσει σ’ αμμουδιά
πόσες φορές ακόμα θα βροντήσει το κανόνι
προτού το διώξουν μια και καλή από τη γη;
φίλε μου η απάντηση, στον άνεμο πλανιέται
στον αέρα.
Πόσο μπορεί ν’ αντέξει ένα βουνό
η αρμύρα σαν το τρώει και το λιώνει
για πόσο κανείς να κάνει πως κοιτά αλλού
πως τάχα δεν μπορεί να δει πέρα απ’ τη μύτη του;
Πόσες φορές να στρέψει τη ματιά ψηλά
λίγο γαλάζιο τ’ ουρανού για ν’ αντικρίσει;
λίγο γαλάζιο τ’ ουρανού για ν’ αντικρίσει;
φίλε μου η απάντηση, στον άνεμο πλανιέται
στον αέρα…
στον αέρα…
[2φΑ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου