"Ευλογημένο φθινόπωρο "

Από το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ του π. Αλεξάνδρου Σμέμαν

Δεύτερα, 7 Οκτωβρίου, 1974

Το Σάββατο στο Σεμινάριο, εορτάστηκε η ετήσια Ημέρα Ορθόδοξης Παιδείας. 

Την περιμένει κανείς με ενδοιασμούς, αλλά όταν έρχεται, αρχίζει η χαρά!

Ένα τεράστιο πλήθος, λιακάδα, εορταστικές τέντες. 

Λειτουργία με εκατοντάδες πιστούς. 

Αυτή είναι ή Εκκλησία: αισθάνεσαι τη χαρά να διαλύεσαι στη ζωή της. 

Πέρασα όλη τη μέρα όρθιος, χαιρετώντας, αγκαλιάζοντας, καλωσορίζοντας
- και κατά κάποιον τρόπο δεν αισθάνθηκα κούραση.

Αν και ο καθένας μας, ως άτομο, ίσως είναι αδύναμος και ανεπαρκής, όταν όμως είμαστε πολλοί αισθανόμαστε το ανακλώμενο φως - μοναδικό στον κόσμο
- της αγάπης του Χριστού. 

Ρώσοι, Άραβες, Έλληνες, Ουκρανοί: πού αλλού θα συναντηθούν παρά «εν Χριστώ»; 

Αυτή είναι η δύναμη και η μοναδικότητα αυτής της μέρας.

Χθες γιορτάσαμε τα γενέθλια της Λ. 

Πήγαμε στο Μπάτερυ Πάρκ, στο Μανχάταν, και απολαύσαμε ένα ήρεμο και ζεστό, σχεδόν καλοκαιριάτικο, ηλιοβασίλεμα. 

Το άγαλμα της Ελευθερίας και τα μικρά νησιά στο χρυσαφένιο φως της θάλασσας, όπως στη Βενετία.

Μερικοί ηλικιωμένοι, άνδρες και γυναίκες, κάθονταν στα παγκάκια. 

Κατόπιν αρκετά τυχαία, από περιέργεια θα έλεγα, δειπνήσαμε σ' ένα αρμένικο εστιατόριο. 

Και θυμηθήκαμε το Παρίσι, το ρώσικο εστιατόριο, το ρώσικο Παρίσι
– τα παιδικά μας χρόνια.

Διαβάζοντας τις εφημερίδες, βλέπουμε την αυξανόμενη κρίση του Δυτικού κόσμου. 

Κρίση στην Πορτογαλία, χάος στην Ιταλία, αριστερίστικες νίκες στις Παρισινές εκλογές. 

Είμαι πολύ εκνευρισμένος, όχι τόσο με την Αριστερά, όσο με την τεράστια χρεωκοπία της «Δεξιάς» που γέννησε αυτή τη σύγκρουση, αυτό το αδιέξοδο, με μια ολοκληρωτική έλλειψη ονείρων και ιδανικών.

Η πνιγηρή πλήξη του καπιταλισμού, του καταναλωτισμού, η ηθική χυδαιότητα του κόσμου που αυτός δημιούργησε. 

Όμως αυτό που προσφέρεται ως «υποκατάστατο» είναι ακόμη χειρότερο. 

Οι ένοχοι είναι αυτοί οι οποίοι έχοντας τη δύναμη και τις ευκαιρίες, έχουν οδηγήσει τον κόσμο σ' αδιέξοδο.

Ελευθερία; Ο καπιταλισμός την υποβιβάζει σ' ελευθερία του κέρδους. 

Ο φαύλος κύκλος του Δυτικού κόσμου είναι η δημοκρατία δίχως ηθική
-τουλάχιστον έτσι νομίζω.

Η επιλογή είναι τρομακτική: μια τρομερή «Δεξιά» ή μια ακόμη φοβερότερη «Αριστερά» - και οι δύο εμφορούνται από την ίδια απαξίωση για τον άνθρωπο και τη ζωή.

Φαίνεται πως δεν υπάρχει η απλή τρίτη επιλογή, η οποία προφανώς θα έπρεπε να είναι η χριστιανική. 

Αλλά οι ίδιοι οι Χριστιανοί διαιρούνται σε δεξιούς και αριστερούς, δίχως καμιά άλλη ιδέα.

Ευλογημένο ζεστό φθινόπωρο και υπέροχη η ομορφιά της αρχής του φθινοπώρου, των μισοκιτρινισμένων φύλλων, του χρυσαφένιου φωτός της δημιουργίας του Θεού.

anakalypsi – [2fA]

Share