Νοερή μοναξιά και ησυχία
Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
Επειδὴ ο
Θεὸς των θεών και Κύριος των
κυρίων έκανε την ψυχή σου για
κατοικία και δικό του ναό, πρέπει να
την τιμάς τόσο πολύ, ώστε να μην την αφήσεις να ταπεινωθεί και να κλίνει σὲ άλλο πράγμα· οι ἐπιθυμίες
σου και οι ελπίδες σου ας είναι πάντοτε στον ἐρχομὸ του Θεού, ο οποίος αν δεν βρει
την ψυχὴ μόνη της, δεν θα έλθει να την επισκεφθεί.
Αυτὸς θέλει την ψυχή σου χωρὶς λογισμούς, όσο μπορεί μόνη εντελώς απὸ επιθυμίες και πολὺ περισσότερο μόνη της απὸ τη θέληση της.
Μην κάνεις ποτὲ εκείνο που εσύ θα ήθελες. Αλλὰ ας κάνει ο Θεὸς εκείνο που θέλει, σε σένα. Η θέληση σου ας είναι πάντοτε ελεύθερη απὸ τον εαυτό σου, δηλαδή εσὺ να μη θέλεις ποτὲ κανένα πράγμα για σένα και όταν θελήσεις κάτι, ας είναι τέτοιου είδους, ώστε κι αν δεν γίνει εκείνο που θέλεις, ιδιαίτερα αν γίνει το αντίθετο, να μη λυπάσαι, αλλά ας μένει το πνεύμα σου τόσο ήσυχο, σαν να μη θέλησες ποτέ τίποτε.
Αυτὴ είναι η αληθινὴ ελευθερία και μοναξιά της καρδιάς, το να μη δεσμεύεται δηλαδὴ με τον νου ή με την επιθυμία της, σε κανένα πράγμα.
Αν δώσεις στον Θεὸ την ψυχή σου τόσο λυμένη, ελεύθερη και μοναχή, θα ιδείς θαύματα που Aυτὸς θα ενεργήσει σ᾿ αυτήν, εξαιρετικὰ όμως και ιδιαίτερα τη θεϊκὴ ειρήνη, που είναι το δώρο εκείνο που μπορεί να χωρέσει όλα τα άλλα Tου χαρίσματα, όπως είπε ο μέγας της Θεσσαλονίκης Γρηγόριος (112): «Ὦ θαυμαστὴ μοναξιὰ καὶ ἀπόκρυφο ταμεῖον τοῦ Ὑψίστου!»
Μέσα στη θαυμαστή μοναξιά μόνο, Εκείνος θέλει να ακούγεται και όχι αλλού και εκεί να ομιλεί στην καρδιὰ της ψυχής σου.
Ω ερημιὰ
και ησυχία, που γίνεσαι παράδεισος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου