Καλή Χρονιά!

Η κατάλληλη ευκαιρία...

Η αρχή της Ινδίκτου είναι η πιο κατάλληλη ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα πνευματικής πορείας, μιας ενιαύσιας διαδρομής στον κοχλία της προσωπικής μας ανέλιξης.
Μιας ανέλιξης που πραγματοποιείται με την ενεργό συμμετοχή στην εκκλησιαστική ζωή, με την κοινωνία όλων των πιστών στη ζωντανή σχέση τους με τον Χριστό.

Ένας νέος εκκλησιαστικός χρόνος αρχίζει, γεμάτος γιορτές – αναμνήσεις γεγονότων, που δεν συνηθίζονται στην ιστορική κάθε χρόνο επανάληψη τους, αλλά αναβιούνται κάθε φορά στην άχρονη εξέλιξη τους, ανακαινίζοντας συνεχώς τις ψυχές μας.

Συνήθως, η αντικειμενική κοσμική θεώρηση περιορίζεται επιπόλαια στη σκηνική επιφάνεια των τεκταινομένων στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, του συνόλου των προσώπων που απαρτίζουν το «Σώμα» του Χριστού και εξαντλείται στην κριτική της επιφάνειας αυτής.

Η ουσία τότε μας διαφεύγει, γιατί είναι καθαρά πνευματική, διαυγής στην αγιότητα που την περιβάλλει και η κριτική διάθεση της επηρμένης διανόησης δεν διαθέτει την αναγκαία λεπτότητα διείσδυσης στην αλήθεια.

Η απροδιάθετη αρνητικά διανόηση, συχνά την υποψιάζεται και προχωρεί στη γνωριμία της.

Οι ευκαιρίες είναι πολλές, ανάλογα με την προαίρεση του καθενός.
Όμως υπάρχουν και ξεχωριστές ευκαιρίες, όπως είναι η αρχή της Ινδίκτου.

Ξεχωριστή, γιατί γεννιέται στην ολοκλήρωση του προηγούμενου κύκλου αγιοποίησης, μέσα από την πνευματική ωριμότητα που πλαισιώνει τη δυνητική επίτευξη του στόχου.

=

Η ωριμότητα δομήθηκε στιγμή-στιγμή από την προσαρμογή της βούλησης στα δεδομένα της Αλήθειας. Η ώρα της συνειδητοποίησης του προσωπικού μας μεγέθους σε σχέση με τα απόλυτα μέτρα, συμπίπτει με την ταύτιση με το Απόλυτο, με τη άρση των συγκρίσεων και των μετρήσεων.
Η αλλοίωση τότε, έχει επιτευχθεί.

...  από την «Ψυχή του Καλοκαιριού»:

-  Το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου –μετά την θερμή πληρότητα της καλοκαιρινής έξαρσης- ακολουθεί φορτισμένο με την αναγκαιότητα μιας πλούσιας νυχτερινής σιωπηλής προσευχής.

Το φεγγάρι του, είναι το πιο φωτεινό, το πιο ώριμο όλου του χρόνου…

Δηλωτικό της ωριμότητας της σιωπής.

Η μέρα, ο χρόνος, η ζωή, διατηρούν πάντα τις αντιστοιχίες τους.

Οι κοσμικοί κύκλοι ολοκληρώνονται και κλείνουν. 

Είναι η ώρα της αποτίμησης.

Αίσθηση περιστολής, συγκέντρωση, αποδοχή, αφομοίωση και προσευχή.

Δεν είχαμε πρόσωπο συγκροτημένο κι αποκτήσαμε καθαρότητα ψυχής.

Ήμασταν αδύναμοι, τυφλοί, παράλυτοι κι ενωθήκαμε στο σώμα του Χριστού.

Ήμασταν αυτοεξόριστοι στο εγώ μας και συνεορτάσαμε την πανανθρώπινη κοινωνία στη σχέση μας με τον Θεό.

Όσοι για τον οποιοδήποτε λόγο δεν συμμετείχαμε σε όλα αυτά και αφήσαμε κι αυτό το καλοκαίρι να περάσει από τη μικρή ζωή μας χωρίς νόημα, χωρίς αλήθεια και ψυχή, ας στραφούμε τώρα μπροστά.

Την 1η Σεπτεμβρίου αρχίζει ο κύκλος του νέου εκκλησιαστικού έτους.

Μπορούμε να κάνουμε από σήμερα, αρχή μεταστροφής του νου, «αρχή μετανοίας».   

=

Το δεύτερο φεγγάρι του Αυγούστου είναι το ίδιο, που συνεχίζει την πορεία του στις πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου.

Όπως και τα δεδομένα του πνεύματος.

Τίποτα δεν τελειώνει, όλα τα γήινα μπορούν -και πρέπει- να καταστούν στην πνευματική τους θεώρηση, φως, χαρά και αλήθεια.

Αλήθεια που είναι σεμνά διακριτική, χωρίς ανάγκη προβολής
- που είναι και ταπεινή, γιατί δεν συγκρίνεται με τίποτα
- και απόλυτη, γιατί ανήκει στην ουσία του Θεού.

Σαν την Αγάπη!

Μ. Σ. Ψαράς

Η Ψυχή του Καλοκαιριού

                                                                           

Share