- από τις
Ψυχαποσκευές
…. Συνέπεια, προπαντός στην αγάπη.
Όχι αγάπη εγκεφαλική, νοητική, αλλά βαθιά καρδιακή.
Ν’ αγαπάς, χωρίς να σκέφτεσαι περί αγάπης,
να δίνεσαι, να προσφέρεις
την έννοια, την φροντίδα, τα υπάρχοντα, τον κόπο και τον χρόνο σου
στον άλλο,
χωρίς να μετράς.
Οι ορισμοί της αγάπης άπειροι, όσοι και οι τρόποι εκδήλωσης
της,
όμως η ουσία της μία, ενιαία,
όπως ο ήλιος που λάμπει και θερμαίνει όλους,
ένα ποτάμι ορμητικό ή γαλήνιο η αγάπη,
που με την ίδια σύσταση του καθαρού νερού του,
αρδεύει και δέντρα και γρασίδι,
στάρι, ρύζι και μπαμπάκι, οπωροφόρα και παράσιτα.
όμως η ουσία της μία, ενιαία,
όπως ο ήλιος που λάμπει και θερμαίνει όλους,
ένα ποτάμι ορμητικό ή γαλήνιο η αγάπη,
που με την ίδια σύσταση του καθαρού νερού του,
αρδεύει και δέντρα και γρασίδι,
στάρι, ρύζι και μπαμπάκι, οπωροφόρα και παράσιτα.
Και λουλούδια!
[- τι θαύμα, να μεγαλώνει με φως κι αγάπη ένα λουλούδι…]
[- τι θαύμα, να μεγαλώνει με φως κι αγάπη ένα λουλούδι…]
Ο Θεός είναι η πηγή της αγάπης,
κι εσύ ένα αυλάκι στο χώμα, να ρέει η αγάπη Του
- όλο και πιο χαμηλά, όλο και ταπεινότερα,
μέχρι την θάλασσα της αγιότητας. ….
κι εσύ ένα αυλάκι στο χώμα, να ρέει η αγάπη Του
- όλο και πιο χαμηλά, όλο και ταπεινότερα,
μέχρι την θάλασσα της αγιότητας. ….
Μ Ψ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου