"Το πρώτο μας φεγγάρι! "

 

Rafael Alberti   [1902-1999]

Τρεις αναμνήσεις απ’ τον ουρανό

Δεν είχαν χρονίσει ακόμα μήτε ο αρχάγγελος, μήτε το ρόδο
όλα ήταν πριν από το βέλασμα, πριν απ’ το κλάμα.
Όταν το φως δεν ήξερε καλά-καλά
αν η θάλασσα θα γεννούσε αγόρι ή κορίτσι.
Όταν ο άνεμος ονειρευότανε μαλλιά να τα χτενίζει
γαρούφαλλα και μάγουλα να κατακαίει η φωτιά
και το νερό να ξεδιψάει από δυο χείλη ράθυμα.
Όλα ήταν πριν από το κορμί και τ’ όνομα,
πριν από το χρόνο.

Λοιπόν, θυμάμαι μια φορά στον ουρανό…
Τα βαλς τ’ ουρανού δεν είχαν ακόμα αρραβωνιάσει
το γιασεμί και το χιόνι,
δεν είχαν οι άνεμοι συλλογιστεί την πιθανή μουσική των μαλλιών σου,
ούτε κι ο βασιλιάς είχε προστάξει να ενταφιαστεί σ’ ένα βιβλίο
η βιολέτα.
Όχι.
Ήταν ο καιρός που ταξίδευε το χελιδόνι
χωρίς τα αρχικά μας στο ράμφος του.
Που οι καμπανέλες και οι κλιματίδες μαραίνονταν
δίχως εξώστες κι άστρα για να καρφωθούν.
Ήταν εκείνος ο καιρός
που δεν υπήρχε ένα άνθος
για να γείρει το κεφάλι του στον ώμο ενός πουλιού.
Και τότε, πίσω απ’ τη βεντάλια σου, ανέτειλε
το πρώτο μας φεγγάρι!

 

2φΑ                                                                                                                                                                                                                                                            

Share