"Ελθέ το περιπόθητον Όνομα"

 

-  Paul Evdokimov
[Από "Το Άγιο Πνεύμα στην Ορθόδοξη Παράδοση"
εκδ. Ίδρυμα ο Ευαγγελιστής Μάρκος, Θεσσαλονίκη 1991]

Το Άγιο Πνεύμα

Η Simone Weil ["Attente de Dieu", Paris 1950] βρήκε μια, πέρα για πέρα, αληθινή εικόνα:
«Καλέστε το Πνεύμα καθαρά και απλά. Κάθε επίκληση και μια κραυγή.
Όταν είμαστε άρρωστοι από δίψα, όταν πεθαίνoυμε από δίψα, δεν έχουμε πια στον νου μας το πώς θα πιούμε, ούτε γενικά το πώς πίνει κανείς νερό, αλλά μόνο το ίδιο το νερό αυτό.
Αυτή όμως η εικόνα του νερού, είναι η ίδια μια κραυγή όλου του είναι μας».

Οι Πατέρες εκφράζουν την αλήθεια αυτή με θεολογικούς όρους· όταν όμως πρόκειται για το Άγιο Πνεύμα, αρνούνται τις συνηθισμένες εκφράσεις, μιλούν μια διαφορετική γλώσσα, γεμάτη από έναν απεριόριστο θαυμασμό, από ένα είδος μέθης.
Το Πνεύμα κατέρχεται στον κόσμο, αλλά το Πρόσωπό του κρύβεται σ' αυτήν ακόμη την επιφάνειά Του. Δεν φανερώνεται παρά μόνο στις δωρεές και τα χαρίσματά Του.
Το μεγάλο μυστήριο Το καλύπτει.

Οι εικόνες Του στην Αγία Γραφή είναι ακαθόριστες και φευγαλέες: πνοή, πυρ, μύρο, χρίσμα, περιστερά, φλεγόμενη βάτος.
Ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος λέει: «Ελθέ το περιπόθητον Όνομα και θρυλούμενον, λαληθήναι δε παρ' ημών, όπερ ης, ή γνωσθήναι, οποίος ή ποταπός, όλως ημίν ανεπίδεκτον».
Τότε στα Θεοφάνεια, κατέρχεται από τον ουρανό εν είδει Περιστεράς και αναπαύεται πάνω στον Ιησού. Στις φανερώσεις Του, είναι μία κίνηση «προς τον Ιησού» με σκοπό να τον κάνη ορατό και φανερό.

Η παρουσία Του κρύβεται εν τω Υιώ, όπως και η πνοή και η φωνή που σβήνουν μπροστά στον λόγο που κάνουν ν' ακουστεί.
Αν ο Υιός είναι η εικόνα του Πατρός και το Άγιο Πνεύμα η εικόνα του Υιού, το Πνεύμα, λένε οι Πατέρες, είναι το μόνο που δεν έχει την εικόνα Του σ' ένα άλλο Πρόσωπο, είναι ουσιαστικά μυστηριώδες.

 

myriobiblos – 2φΑ

Share