"Απόδοση του Πάσχα "

 

-  π. Παντελεήμων Κρούσκος

Ενώ συνήθως οι δεσποτικές εορτές αποδίδονται την ογδόη ημέρα από την κυρία ημέρα της εορτής, το Πάσχα με την χαρακτηριστική ψαλμώδηση του "Χριστός Ανέστη", αποδίδεται μετά από τεσσαράκοντα ημέρες.
Αυτή η εξαίρεση γίνεται ακριβώς για να τιμηθεί ως εξαιρετέα και κύρια και αγία και εορτή εορτών η πανήγυρη του Πάσχα, ως κορυφαία εορτή της ορθόδοξης Εκκλησίας.

Η παράταση του εορτασμού εξ άλλου σε σαράντα ημέρες υπενθυμίζει και δύο άλλα κύρια και σημαντικά γεγονότα.
Το ένα αφορά την Γραφή και την υπόμνηση της πώς ο Κύριος Ιησούς επί σαράντα μέρες εμφανιζόταν στους μαθητές Του, συνέτρωγε μαζί τους για να πιστοποιήσει την ανάσταση και τους προετοίμαζε με την διδασκαλία και την φωταγωγική Του παρουσία για την επέλευση και κάθοδο του Αγίου Πνεύματος.

Επί σαράντα ημέρες τέλος επεκτείνεται αυτός ο εορτασμός για να καταδειχθεί πώς μετά την ανάσταση του Χριστού, εορτάζωμεν στην Εκκλησία Πάσχα αιώνιον και ατελεύτητον.
Δεν έχει τέλος η αναστάσιμη πανήγυρη, αλλά επαναλαμβάνεται όχι μόνο σε χρονικό επίπεδο, δηλαδή στην κυριακάτικη ευχαριστηριακή σύναξη, αλλά σε αυτά τα ιερά μυστήρια εικονίζεται και στο κύριο μυστήριο της ιδίας της Εκκλησίας, όπου είναι τόπος και χώρος της αναστάσεως.

Πάσχα μέγα και ιερώτατον είναι αυτός ο Κύριος Ιησούς κατά τον θεηγόρο Παύλο και τον Θεολόγο Γρηγόριο.
Θέλοντας η Εκκλησία μας να τονίσει την αεί παρουσία Του ανάμεσα μας, επεκτείνει τον εορτασμό σε τεσσαρακονθήμερο δίνοντας τον τύπο και την εικόνα της αιωνιότητας.

 

fb – 2fA

Share