Ο κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπεκίδης, Άγιος, εκάρη μικρόσχημος
μοναχός και πήρε το όνομα Παΐσιος, στις 3 Μαρτίου 1957, στη μονή Φιλοθέου του
Αγίου Όρους.
Στις 3 Μαΐου 1957 έστειλε στη μητέρα του φωτογραφία, στην οποία
γράφει:
«Μοναχός Παΐσιος Φιλοθεΐτης».
Τον Αύγουστο του 1958 αναχώρησε από το Άγιο Όρος και πήγε
στην Κόνιτσα.
Εκεί εγκαταστάθηκε στην ιερά Μονή Παναγίας Στομίου, που είναι
χτισμένη σε μία από τις εντυπωσιακότερες τοποθεσίες της χώρας μας, στη χαράδρα
του Αώου ανάμεσα στις απότομες πλαγιές της Τύμφης (2.497 μ.) και της
Τραπεζίτσας (2.024 μ.).
Ο Παΐσιος άρχισε την ανοικοδόμηση της μονής που βρισκόταν σε κατάσταση
εγκατάλειψης. Παράλληλα έστρεψε το ενδιαφέρον του στους Ευαγγελικούς και τους
Μωαμεθανούς που υπήρχαν τότε στην Κόνιτσα.
Ένα άγνωστο γεγονός που συνέβηκε όταν ο Παΐσιος βρισκόταν
στη μονή Στομίου είναι το ακόλουθο:
Ο Γέροντας ανησυχούσε όταν μάθαινε ότι κάποιος γνωστός του δεν ακολουθεί τον
δρόμο του Θεού. Ήθελε δε να τον βοηθήσει προκειμένου να μετανοήσει.
Κάποτε έμαθε για την αμαρτωλή ζωή μιας γυναίκας, η οποία
ήταν συμμαθήτριά του στο δημοτικό σχολείο. Της έστειλε μήνυμα να πάει στο
μοναστήρι να τον δει.
Εκείνη πήγε και ο Γέροντας της μίλησε αυστηρά.
Φεύγοντας η γυναίκα, ο Γέροντας αισθάνθηκε σαρκικό πειρασμό, τον οποίο δεν
μπορούσε ν’ αντιμετωπίσει.
Ταραγμένος πήρε το τσεκούρι και αυτοτραυματίστηκε στο πόδι, με σκοπό ν’
αποφύγει τον πειρασμό. Μετά απομακρύνθηκε απ’ το μοναστήρι και κάποια στιγμή
έπεσε στο μονοπάτι εξαντλημένος.
Δεν μπορούσε να δώσει κάποια εξήγηση σ’ αυτό που του συνέβη.
Ο νους του στράφηκε πάλι προς τη γυναίκα και μονολόγησε:
«Θεέ μου, αν αυτή αισθανθεί έναν τέτοιο πειρασμό, πώς θα τον αντέξει;».
Και αμέσως ο Γέροντας ελευθερώθηκε.
Ήδη είχε μετανιώσει για τα σκληρά λόγια, που είχε πει στην αξιολύπητη γυναίκα.
protothema – 2φΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου