"Αγάπη "

 

Χαλίλ Γκιμπράν  -  "ΑΓΑΠΗ"
[Η Ποιμαντική Σκέψη της Εβδομάδος]

Όταν η αγάπη σας καλεί, α­κολουθήστε την,
παρ' ότι οι δρόμοι της είναι δύσβατοι κι απότομοι.
Κι όταν οι φτερούγες της σας τυλίξουν, παραδοθείτε της,
παρ' ότι το σπαθί που είναι κρυμμένο στα φτερά της μπορεί να σας πληγώσει.
Κι όταν σας μιλήσει, να την πιστέψετε,
παρ' ότι η φωνή της μπορεί να σκορ­πίσει τα όνειρά σας,
όπως ο βοριάς ερημώνει τον κήπο.

Γιατί όπως η αγάπη σας στεφανώ­νει, έτσι θα σας σταυρώσει.
Όπως θέλει ν' αναπτυχθείτε, έτσι θέλει και να σας κλαδέψει.
Όπως ανεβαίνει και χαϊδεύει τα πιο τρυφερά κλαριά σας που ριγούν στον ήλιο,
έτσι θα κατέβει στις ρίζες σας, που είναι γαντζωμένες στη γη, και θα τις ταρακουνήσει.

Σαν δεμάτια καλαμπόκι σας μαζεύει κοντά της.
Σας αλωνίζει για να σας γυμνώσει.
Σας κοσκινίζει για να σας ελευθερώσει από τον φλοιό σας.
Σας αλέθει για να σας λευκάνει. Σας ζυμώνει μέχρι να γίνετε εύπλαστοι.

Ύστερα σας παραδίδει στην ιερή φωτιά της, να γίνετε ιερό ψωμί
για την ιερή γιορτή του Θεού. 
Όλα αυτά θα σας κάνει η αγάπη για να γνωρίσετε τα μυστικά της καρδιάς σας
και μ' αυτή τη γνώση να γίνετε κομμάτι της καρδιάς της ζωής.

Αλλά αν από φόβο, αναζητήσετε μόνο την ειρήνη της αγάπης
και την απόλαυση της αγάπης,
τότε καλά θα κάνετε να σκεπάσετε τη γύμνια σας και να φύγετε
από τ’ αλώνι της αγάπης, σ' έναν κόσμο χωρίς εποχές, όπου θα γελάτε,
αλλά όχι μ' ολόκληρο το γέλιο σας, και θα κλαίτε,
αλλά όχι μ' όλα σας τα δάκρυα.

Η αγάπη δεν δίνει παρά τον εαυτό της και δεν παίρνει παρά από τον εαυτό της.
Η αγάπη δεν κάνει τίποτα κτήμα της, ούτε γίνεται κτήμα κανενός.
Γιατί η αγάπη αρκείται στην αγάπη.
Όταν αγαπάτε, δεν πρέπει να λέτε «Ο Θεός είναι στην καρδιά μου»,
αλλά «Είμαι στην καρδιά του Θεού».

Και μη νομίσετε ότι μπορείτε να κατευθύνετε την πορεία της αγάπης,
γιατί η αγάπη, αν σας κρίνει άξιους, κατευθύνει εκείνη την πορεία σας. 
Η αγάπη δεν έχει άλλη επιθυμία από την αυτοεκπλήρωσή της.

Αλλά αν αγαπάτε και επιμένετε να έχετε επιθυμίες,
τότε ας είναι αυτές οι επιθυμίες σας:
Να λιώσετε και να γίνετε σαν το νερό του ρυακιού που τραγουδά
τη μελωδία του στη νύχτα.
Να γνωρίσετε τον πόνο της υπερβολικής τρυφερότητας. 
Να πληγωθείτε από τον τρόπο που εσείς καταλαβαίνετε την αγάπη·
και να αιμορραγήσετε, πρόθυμα και με χαρά.

Να ξυπνήσετε το ξημέρωμα με φτερά στην καρδιά και να πείτε ευχαριστώ
για άλλη μια μέρα αγάπης-
να ξαποστάσετε το μεσημέρι και να στοχαστείτε την έκσταση της αγάπης·
να επιστρέψετε στο σπίτι το βράδυ με ευγνωμοσύνη-
κι ύστερα να αποκοιμηθείτε με μια προσευχή για τον αγαπημένο στην καρδιά σας
και μ' έναν ύμνο στα χείλη σας.

 

πΖ – 2φΑ

                                                   

Share