"Για ψυχές «πεταμένες».. "

 

Άγιος Πορφύριος o Καυσοκαλυβίτης

Στο Πνεύμα του Θεού όλα είναι αλλιώτικα.
Εκεί κανείς τα δικαιολογεί στους άλλους όλα. Όλα!
Τι είπαμε; «Ο Χριστός βρέχει επί δικαίους και αδίκους».

Εγώ εσένα βγάζω φταίχτη, έστω κι αν μου λέεις ότι φταίει ο τάδε ή η τάδε.
Τελικά σε κάτι φταίεις και το βρίσκεις, όταν σου το πω.
Αυτή τη διάκριση ν’ αποκτήσετε στη ζωή σας.
Να εμβαθύνετε στο καθετί και να μην τα βλέπετε επιφανειακά.

Αν δεν πάμε στον Χριστό, αν δεν υπομένομε όταν πάσχομε αδίκως, θα βασανιζόμαστε συνέχεια. Το μυστικό είναι ν’ αντιμετωπίζει κανείς τις καταστάσεις με πνευματικό τρόπο.
Να έχομε αγάπη, πραότητα, ειρήνη.
Έτσι βοηθάμε τον συνάνθρωπό μας, όταν κυριεύεται από το κακό.
Μυστικά ακτινοβολεί το παράδειγμα, όχι μόνον όταν ο άλλος είναι παρών αλλά κι όταν δεν είναι.

Ν’ αγωνιζόμαστε να στέλνομε την αγαθή μας διάθεση.
Ακόμη και λόγια όταν λέμε για τη ζωή του άλλου που δεν την εγκρίνομε, αυτός το καταλαβαίνει και τον απωθούμε. Ενώ αν είμαστε ελεήμονες και τον συγχωρούμε, τον επηρεάζομε –όπως τον επηρεάζει και το κακό- κι ας μη μας βλέπει.

Να μην αγανακτούμε με εκείνους που είναι βλάσφημοι, αντίθειοι, διώκτες κλπ.
Η αγανάκτηση κάνει κακό. Να προσευχηθούμε γι’ αυτόν.
Ο χριστιανός έχει αγάπη και ευγένεια και φέρεται ανάλογα.

Όπως ένας ασκητής χωρίς να τον βλέπει κανείς ωφελεί τον κόσμο, διότι το κύμα της προσευχής του επηρεάζει τον άλλο, μεταφέρει το Πνεύμα το Άγιον στον κόσμο, έτσι κι εσείς να σκορπάτε την αγάπη σας, χωρίς να περιμένετε ανταπόδοση· με την αγάπη, την υπομονή, το μειδίαμα …

Η αγάπη πρέπει να είναι ακραιφνής.
Και μόνον η αγάπη του Θεού είναι η ακραιφνής αγάπη.
Στο πρόσωπο που μας κουράζει και μας δυσκολεύει η αγάπη πρέπει να προσφέρεται με απαλό τρόπο, χωρίς ο άλλος να καταλαβαίνει ότι κάνομε προσπάθεια για να τον αγαπήσομε.

Και να μην πολυεκδηλωνόμαστε εξωτερικά, γιατί τότε τον κάνομε ν’ αντιδρά.
Η σιωπή σώζει απ’ όλα τα κακά. Εγκράτεια της γλώσσης – μέγα πράγμα!
Κατά ένα μυστικό τρόπο η σιωπή ακτινοβολεί στον πλησίον.

Όταν βλέπομε τους συνανθρώπους μας να μην αγαπούν τον Θεό, στενοχωριόμαστε.

Με τη στενοχώρια δεν κάνομε απολύτως τίποτα. Ούτε και με τις υποδείξεις.
Ούτε αυτό είναι σωστό.
Υπάρχει ένα μυστικό· αν το καταλάβομε, θα βοηθήσομε.

Το μυστικό είναι η προσευχή μας, η αφοσίωσή μας στον Θεό, ώστε να ενεργήσει η χάρις Του. Εμείς με την αγάπη μας, με τη λαχτάρα μας στην αγάπη του Θεού, θα προσελκύσομε την χάρι, ώστε να περιλούσει τους άλλους, που είναι πλησίον μας, να τους ξυπνήσει, να τους διεγείρει προς τον θείο έρωτα.

Ή μάλλον, ο Θεός θα στείλει την αγάπη Του να τους ξυπνήσει όλους.
Ό,τι εμείς δεν μπορούμε, θα το κάνει η χάρις Του.
Με τις προσευχές μας θα κάνομε όλους αξίους της αγάπης του Θεού.

Να γνωρίζετε και το άλλο. Οι ψυχές οι πεπονημένες, οι ταλαιπωρημένες, που ταλαιπωρούνται από τα πάθη τους, αυτές κερδίζουν πολύ την αγάπη και την χάρι του Θεού.
Κάτι τέτοιοι γίνονται άγιοι και πολλές φορές εμείς  τους κατηγορούμε.

Θυμηθείτε τον απόστολο Παύλο τι λέγει: «Ου δε επλεόνασεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις».
Όταν το θυμάστε αυτό, θα αισθάνεσθε ότι αυτοί είναι πιο άξιοι κι από σας κι από μένα.
Τους βλέπομε αδύνατους, αλλά όταν ανοίξουνε στον Θεό, γίνονται πλέον όλο αγάπη κι όλο θείο έρωτα.

Ενώ είχανε συνηθίσει αλλιώς, τη δύναμη της ψυχής τους τη δίδουν μετά όλη στον Χριστό και γίνονται φωτιά από αγάπη Χριστού.
Έτσι λειτουργεί το θαύμα του Θεού, μέσα σε τέτοιες ψυχές που λέμε «πεταμένες».

 

diakonima – 2φΑ

                                                        

Share