π. Δημήτριος Στανιλοάε
"Η θέωση στην καθημερινότητά μας"
[Ποιμαντική Σκέψη της εβδομάδος]
Η Ορθοδοξία δεν αφήνει τον άνθρωπο να μένει στάσιμος, αλλά του δίνει το αίσθημα
ότι ο Θεός είναι εδώ, ότι ο άνθρωπος μπορεί, μέρα με τη μέρα να γεμίζει ακόμη
περισσότερο από Αυτόν, κάθε μέρα να θεώνεται και πιο πολύ.
Αυτή η θέωση δεν είναι κάτι το ψυχολογικό, αλλά είναι η όλο
και πιο καθαρή σχέση του ανθρώπινου προσώπου με τον Θεό και με τους ανθρώπους.
Θέωση είναι να είσαι θεός διά μετοχής, να ομοιάζεις με τον Θεό, να είσαι
γεμάτος καλοσύνη, ταπείνωση, να μπορείς να δίνεσαι αναλαμβάνοντας την ευθύνη
που ο Θεός ανέλαβε για μας διά του Χριστού.
Πρόκειται για μια πολύ χειροπιαστή θέωση, η οποία ανταποκρίνεται απολύτως στις
ανάγκες των ανθρώπων.
Δεν είναι μια θέωση που διακρίνει τον άνθρωπο, ώστε να λένε
γι' αυτόν: "είναι άγιος, δεν έχει καμιά σχέση μ' εμάς". Κάνει τον άνθρωπο να
συμμετέχει με προθυμία, να δίνεται στους άλλους, να διαθέτει κατανόηση και
λεπτότητα, να είναι πρόθυμος να βοηθήσει· μέρα με την ημέρα, η ανθρωπιά του
γίνεται πιο φανερή, αδυνατεί πια να υποφέρει το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι
στους οποίους αποδίδεται λιγότερη αξία και σεβασμός από άλλους.
Ο πνευματικός άνθρωπος υποφέρει για όλα τα βάσανα που υπάρχουν
πάνω στη γη, σε όλο τον κόσμο. Θέλει να πονέσει ο ίδιος αντί γι' αυτούς και να
τους ανεβάσει όλους σ' ένα άλλο φυσικό και πνευματικό επίπεδο.
Η ειλικρινής αδελφοσύνη είναι εφικτή.
Ο ίδιος ο ιερέας οφείλει να είναι αδελφός για τους άλλους.
Έχει αναλάβει την ευθύνη να κινητοποιεί την αδελφοσύνη και την προσευχή.
Ο ιερέας έχει μεγάλη κοινωνική ευθύνη: είναι αυτός που δυναμώνει τις σχέσεις
κοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων διά μέσου της προσευχής και της αλληλεγγύης,
αυτός που ενεργοποιεί τη χριστιανική ζωή, προσφέροντας και τη δική του
πρωτοβουλία, όχι μόνο μέσα στη Λειτουργία, όταν προτείνει μια τέτοια προσευχή,
αλλά μέσα από καθετί που αφορά το πλησίασμα των ανθρώπων προς τον Θεό και
μεταξύ τους.
πΖ – 2φΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου