"Ο λόγος των χεριών "

Νικηφόρος Βρεττάκος  -  Ο λόγος των χεριών

Μιαν ώρα σχεδόν, μου μιλούσαν τα χέρια σου.
Είχα ακούσει τραγούδια ποταμιών και δασών,
αλλ’ αυτό το τραγούδι, πρώτη φορά –
Το αναδίναν τα χέρια σου.
Ο τζίτζικας πάνω
στο πεύκο σταμάτησε. Πέρα στη δύση,
πέφτοντας κάθετα, μοιάζαν οι αχτίδες
σαν ίχνη που αφήσαν τα φτερά των αγγέλων
μες στον ορίζοντα.

Μέσα
σ’ όλου του κόσμου το σούρουπο ακούγονταν
μόνο τα χέρια σου.
Δέκα γρύλλοι μαζί τα δέκα σου δάχτυλα,
κοιτώντας ψηλά στον ορίζοντα, σ’ έκσταση,
τραγουδούσαν –
θαρρείς
και τα ίχνη που αφήσαν τα φτερά των αγγέλων
είχαν γίνει πεντάγραμμα.

[2fA]

Share