"Ο βιολιτζής "

Δημήτρης Φαφούτης  -  Ο ΒΙΟΛΙΤΖΗΣ

Στημένη η κομπανία στην αδειανή πλατεία,
θα γίνει απόψε μέγα πανηγύρι μπροστά στον
καφενέ. Τροχίζει ο Αποστόλης το ξεφτισμένο του δοξάρι,
σαν τα πουλιά την άνοιξη, που δοκιμάζουν
τις λαλιές πριν φτερουγίσουν.

Κουρδίζει ξεκουρδίζει το παλιό βιολί,
προτού ανεβεί στο πάλκο.
Θέλει να βγάλει το μινόρε χαμηλόφωνα, όμως
τεντώνει πιο πολύ η ψυχή παρά οι χορδές του.
Ποτέ δεν έμαθε πεντάγραμμα, ο έρωτας θέλει πρακτικά
στενάγματα και νότες που να κρύβουν την αγάπη.

Στέρεψε από φευγάτες αγαπητικιές,
που κλέφτηκαν στη δίνη των πανηγυριών και τον αφήσαν
ξέμπαρκο και μόνο.
Φέρνει τη μια μετά την άλλη στο σκουριασμένο του μυαλό,
όλες τις όμορφες που αγάπησε στο παρελθόν
και τον λησμόνησαν. Και τώρα στου δοξαριού τη ράχη
χαραγμένες,
ζωντανεύουν πού και πού στο στεναγμό
της μουσικής του.

GT – [2fA]

                                                          

Share