Φώτης Κόντογλου - από
το βιβλίο «Παναγία και Υπεραγία»
Αγιασμένη Ελλάδα! Είσαι αγιασμένη, γιατί είσαι βασανισμένη.
Κι η κάθε γιορτή σου μνημονεύει κ' ένα μαρτύριο σου. Τα πάθη του Χριστού τα
'κανες δικά σου πάθη, τα μαρτύρια των Αγίων είναι δικά σου μαρτύρια.
Ο δικός
σου ο κλήρος στάθηκε η πίκρα.
Θλίβεσαι με τον Χριστό, θλίβεσαι με την Παναγιά, μαρτυράς
μαζί με τους μάρτυρες της πίστης κι ολοένα κλαις σαν το θρηνητικό τρυγόνι στα
αγιασμένα τα μνημούρια, που 'ναι φυτρωμένα απάνω τους αγριοχόρταρα και φλυσκούνια.
Πλην η θλίψη σου εσένα είναι κάποια θλίψη χαροποιά, γεμάτη ελπίδα κι αθανασία.
«Και γαρ εν όψει ανθρώπων εάν κολασθώσιν, η ελπίς αυτών
αθανασίας πλήρης» κατά τον Σολομώντα. Αυτό είναι το «χαροποιόν πένθος», η
«χαρμολύπη» που λέγει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος.
Είναι η αληθινή χαρά, που ξαγοράζεται μονάχα με τον πόνο.
Σήμερα γιορτάζουμε την ένδοξη Κοίμηση της Παναγίας.
Σ' αμέτρητες εκκλησίες και μοναστήρια χτυπούνε οι καμπάνες και ψέλνουνε οι
ψαλτάδες.
Τα πιο πολλά είναι στης Παναγίας τ' όνομα, και πανηγυρίζουνε σήμερα
την Κοίμηση της Θεοτόκου.
Μα αυτή δεν είναι μια γιορτή θανάτου, είναι γιορτή χαράς και
θρίαμβος, γιατί αυτή που κοιμήθηκε είναι η Μητέρα της Ζωής, όπως λέγει εκείνο
το θεσπέσιο δοξαστικό που λένε σήμερα στη Λειτουργία:
«Τη αθανάτω σου Κοιμήσει Θεοτόκε Μήτερ της ζωής,
νεφέλαι τους Αποστόλους αιθερίους διήρπαζον
και κοσμικώς διεσπαρμένους, ομοχώρους παρέστησαν
τω αχράντω σου σώματι· οι και κηδεύσαντες σεπτώς,
την φωνήν του Γαβριήλ μελωδούντες ανεβόον·
Χαίρε κεχαριτωμένη, Παρθένε Μήτερ ανύμφευτε,
ο Κύριος μετά σου.
Μεθ' ων ως Υιόν σου και Θεόν ημών,
ικέτευε σωθήναι τας ψυχάς ημών».
panagiapalatiani
– [2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου