…
Κάποτε η Κύπρος υπέφερε από ανομβρία.
Πείνα μεγάλη κι αρρώστιες πολλές μάστιζαν κυριολεκτικά τον δυστυχισμένο τόπο.
Πολλοί πέθαιναν κάθε μέρα. Η κατάσταση ήταν τραγική.
Ένας Ηλίας ή κάποιος άλλος όμοιος του, χρειαζόταν τις στιγμές εκείνες, για να ανοίξει τους καταρράκτες του ουρανού.
Και σαν τέτοιος βρέθηκε ο άγιος Σπυρίδων.
Ο πόνος του λαού του, τον έσπρωξε σε βαθιά και κατανυκτική προσευχή.
Το αποτέλεσμα υπήρξε άμεσο.
Βροχές πολλές κι ευεργετικές άρχισαν να πέφτουν σ' όλο τον τόπο.
Κι όταν αυτές συνεχιζόντουσαν με κίνδυνο το κακό να γίνει μεγαλύτερο παρά την ανομβρία, τότε και πάλι οι προσευχές του αγίου τις σταμάτησαν.
Το πονεμένο νησί ανέπνευσε. Γεννήματα όλων των ειδών
πλημμύρισαν τους κάμπους.
Κι οι άνθρωποι δόξασαν τον Μεγάλο Πατέρα, που τόσο γρήγορα και με τόση σπουδή, τους λύτρωσε από τα δεινά.
Κι οι άνθρωποι δόξασαν τον Μεγάλο Πατέρα, που τόσο γρήγορα και με τόση σπουδή, τους λύτρωσε από τα δεινά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου