"Τα δύο είδη θεολογίας"

Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ

«Υπάρχουν δύο είδη θεολογίας: το ένα –ευρέως γνωστό τους περασμένους αιώνες- είναι η επαγγελματική αυθεντία του πολυμαθούς, το άλλο η συσταύρωση με τον Χριστό, η γνώση Του στα ενδόμυχα της καρδιάς.

Το πρώτο είδος είναι προσιτό στο πλήθος των διανοητικά προικισμένων ανθρώπων, που προτιμούν τη φιλοσοφική προσέγγιση της θεολογίας. Η πραγματική πίστη στη θεότητα του Χριστού, που εκφράζεται με μια ζωή σύμφωνη με το πνεύμα των εντολών Του, δεν είναι απαραίτητη γι’ αυτούς.

Το δεύτερο είδος είναι θεολογία ομολογίας, που γεννιέται με τη βαθιά αίσθηση του Θεού στη φωτιά της φλογερής μετάνοιας και την εισχώρηση στην οντολογική πραγματικότητα με την εμφάνιση του Ακτίστου Φωτός.

Η ακαδημαϊκή θεολογία σε συνδυασμό με τη ζωντανή πίστη αποδίδει αγαθά αποτελέσματα. Εύκολα όμως «εκφυλίζεται», αποβαίνει αφηρημένη θεωρία, παύει να είναι εκείνο που είναι φανερό στη ζωή των Αποστόλων, των Προφητών και των Αγίων Πατέρων, δηλαδή η άμεση ενέργεια του Θεού στις ψυχές μας. 

Η Αγία Τριάδα είναι Θεός Αγάπης.

Η αγάπη για την οποία μιλά το Ευαγγέλιο, είναι άκτιστη ζώσα ενέργεια της ανάρχου Θεότητας. Έχει την ιδιότητα να μας διατηρεί ενωμένο το είναι…, να αυξάνει τη χάρη του Πνεύματος στην παραμονή μας στον Θείο χώρο, με την τήρηση των εντολών του Χριστού.

Ο νους ξαφνικά αποκτά γνώση και μπορεί να την εκφράσει με ανθρώπινους όρους. Αυτό έρχεται σαν την λάμψη της αστραπής, όταν την καρδιά πυρώνει η αγάπη. Αυτό είναι το «θαυμαστό φως της αιωνιότητας», στο οποίο όλοι μας είμαστε καλεσμένοι.

Η συσσώρευση τέτοιων στιγμών θείου φωτισμού στις συνειδήσεις μας, μέσα στην πείρα της Εκκλησίας, οδήγησε στη σύνθεση τους σε ένα οργανικό σύνολο. Έτσι εμφανίστηκε η πρώτη απόπειρα συστηματοποιήσεως της ζώσας θεολογίας, από τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, άνδρα επίσης πλούσιον και κατά την προσωπική του εμπειρία.

Η ματαίωση της θαυμαστής αυτής ανάβασης προς τον Θεό … προέκυψε σε αδόκιμες εποχές παρακμής της ζώσας εμπειρίας, με την τάση της υποβολής των δεδομένων της Αποκαλύψεως στην κριτική της λογικής μας, με την παρέκκλιση προς την «φιλοσοφία της θρησκείας».

Σαν επακόλουθο αυτού, υπήρξαν τα σχολαστικά συστήματα θεολογίας, όπου επικρατεί η φιλοσοφία και όχι το πνεύμα της ζωής.

agioritikovima.gr – [2φΑ]

                                                      

Share