του Οσίου Γέροντος Πορφυρίου
Παντού μπορεί ν’ αγιάσει κανείς.
Και στην Ομόνοια μπορεί ν’ αγιάσει, αν το θέλει.
Στην εργασία σας, όποια και να είναι, μπορείτε να γίνετε
άγιοι.
Με
την πραότητα, την υπομονή, την αγάπη.
Να
βάζετε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, με ενθουσιασμό και αγάπη, προσευχή και
σιωπή. Όχι να έχετε άγχος και να σας πονάει το στήθος.
Να
εργάζεσθε με εγρήγορση, απλά, απαλά, χωρίς αγωνία, με χαρά κι αγαλλίαση, με
αγαθή διάθεση. Τότε έρχεται η θεία χάρις.
Όλα
τα δυσάρεστα, που μένουν μέσα στην ψυχή σας και φέρνουν άγχος, μπορούν να
γίνουν αφορμή για τη λατρεία του Θεού και να παύσουν να σας καταπονούν.
Να
έχετε εμπιστοσύνη στον Θεό.
Δεν
είναι ανάγκη να προσπαθείτε και να σφίγγεστε.
Όλη
σας η προσπάθεια να είναι ν’ ατενίσετε το φως, να κατακτήσετε το φως.
Έτσι,
αντί να δίδεστε στη στενοχώρια, που δεν είναι του Πνεύματος του Θεού, να
δίδεστε στη δοξολογία του Θεού.
Η
στενοχώρια δείχνει ότι δεν εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στον Χριστό.
Μην
κοιτάζετε το κακό. Να κοιτάζετε την αγκαλιά του Θεού και να πέφτετε στην
αγκαλιά Του και να προχωρείτε.
Ο
ταπεινός έχει συνείδηση της εσωτερικής του καταστάσεως και όσο κι αν είναι
άσχημη, δεν χάνει την προσωπικότητά του… Δεν χάνει την ισορροπία του.
Το
αντίθετο συμβαίνει με τον εγωιστή, τον έχοντα αισθήματα κατωτερότητας. Στην
αρχή μοιάζει με τον ταπεινό. Λίγο, όμως, αν τον πειράξει κανείς, αμέσως χάνει
την ειρήνη του, εκνευρίζεται, ταράζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου