Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2016

Νυχτερινό




ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ


Κάθε βράδυ παίρνω το τρένο της επιστροφής
και σαν νυχτώσει συναντώ τις αγάπες μου
χαρούμενα πρόσωπα οικείες αυλές
δρόμους που καρδιοχτυπώ να προβάλει από τη γωνιά
το φωτεινό χαμόγελο της

Και γέλια κι επιφωνήματα
και της καρδιάς προτεραιότητες ανολοκλήρωτες
που αργοσβήνουν δειλά το ξημέρωμα

Θολές οι γραμμές και τα σχήματα
εγκυμονούν την παρουσία της προσδοκίας
στο όνειρο

Ανασταίνομαι στη συγκίνηση της εικόνας
με απέχουσες τις αισθήσεις
με απόλυτη την αίσθηση

Τίποτα ξεκάθαρο τίποτα συγκεκριμένο
όλα όμως τόσο αληθινά
σαν το μικρό παιδί που κρατώ από το χέρι
στα νοσταλγικά ταξίδια μου.


Μ Ψ






Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου