Νυχτερινό

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ

Κάθε βράδυ παίρνω το τρένο της επιστροφής
και σαν νυχτώσει συναντώ τις αγάπες μου
χαρούμενα πρόσωπα οικείες αυλές
δρόμους που καρδιοχτυπώ να προβάλει από τη γωνιά
το φωτεινό χαμόγελο της

Και γέλια κι επιφωνήματα
και της καρδιάς προτεραιότητες ανολοκλήρωτες
που αργοσβήνουν δειλά το ξημέρωμα

Θολές οι γραμμές και τα σχήματα
εγκυμονούν την παρουσία της προσδοκίας
στο όνειρο

Ανασταίνομαι στη συγκίνηση της εικόνας
με απέχουσες τις αισθήσεις
με απόλυτη την αίσθηση

Τίποτα ξεκάθαρο τίποτα συγκεκριμένο
όλα όμως τόσο αληθινά
σαν το μικρό παιδί που κρατώ από το χέρι
στα νοσταλγικά ταξίδια μου.

Μ Ψ

Share