"Ο Μικρός Πρίγκιπας -4 "

Πώς να γνωρίσω πεταλούδες
-  Από τον "Μικρό Πρίγκιπα" του Antoine de Saint-Exupéry

Ο μικρός πρίγκιπας ξερίζωσε επίσης, με μια κάποια μελαγχολία, τα τελευταία βλασταράκια από τα μπαομπάμπ.

Πίστευε ότι ποτέ πια δεν θα επέστρεφε.

Όλες αυτές οι συνηθισμένες καθημερινές του δουλειές, το πρωινό εκείνο, του φάνηκαν ιδιαίτερα ευχάριστες. Αλλά όταν πότισε για τελευταία φορά το λουλούδι και ετοιμάστηκε να το σκεπάσει με τη γυάλα του, ένιωσε την επιθυμία να κλάψει.

«Αντίο» είπε στο λουλούδι. Αυτή όμως δεν του απάντησε.

«Αντίο» επανέλαβε. Το λουλούδι έβηξε. Όμως δεν ήταν εξαιτίας του συναχιού.

«Ήμουν ανόητη» του είπε τελικά. «Σου ζητώ να με συγχωρέσεις. 

Κοίταξε να είσαι ευτυχισμένος».

Του έκανε εντύπωση η απουσία παραπόνου. Στεκόταν εκεί, παραξενεμένος, με τη γυάλα στον αέρα. Δεν καταλάβαινε αυτή την ήρεμη γλυκύτητα.

«Μα ναι, σ’ αγαπώ» του είπε το λουλούδι. 

«Δεν κατάλαβες τίποτα από δικό μου σφάλμα. Δεν έχει πια σημασία.

Αλλά κι εσύ φέρθηκες το ίδιο ανόητα όπως εγώ. Κοίτα να είσαι ευτυχισμένος… 

Κι άφησε αυτή τη γυάλα. Δεν τη θέλω πια».

«Μα ο αέρας…»

«Δεν είμαι τόσο κρυωμένη… Ο δροσερός αέρας της νύχτας μου κάνει καλό. 

Είμαι ένα λουλούδι».

«Μα, τα ζώα…»

«Θα πρέπει να ανεχτώ δυο-τρεις κάμπιες, αν θέλω να γνωρίσω πεταλούδες. 

Φαίνεται πως είναι πάρα πολύ όμορφες. 

Διαφορετικά ποιος θα με επισκεφτεί; Εσύ θα βρίσκεσαι μακριά. 

Όσο για τα μεγάλα θηρία, δεν φοβάμαι κανένα. Έχω τα νύχια μου».

Και έδειξε με αφέλεια τα τέσσερα αγκάθια της.

Έπειτα πρόσθεσε: «Μην καθυστερείς έτσι, είναι ενοχλητικό. 

Αποφάσισες να φύγεις. .. Φύγε!»

Γιατί δεν ήθελε να τη δει να κλαίει. 

Ήταν ένα λουλούδι πολύ περήφανο…

Μ-[2φΑ]

Share