- Χαλίλ Γκιμπράν
[από τον ΠΡΟΦΗΤΗ]
Οι τεθλιμμένοι κι οι πληγωμένοι λένε, «Η ομορφιά είναι ευγενική και αβρή.
Σαν μια νεαρή μητέρα, με δέος σχεδόν από τη δική της δόξα, περπατάει ανάμεσά μας».
Και οι παθιασμένοι λένε, «Όχι, η ομορφιά είναι ένα κράμα δύναμης και τρόμου.
Όπως η καταιγίδα τραντάζει τη γη κάτω μας, και τον ουρανό πάνωθε μας».
Οι κουρασμένοι κι οι αποκαμωμένοι λένε, «Η ομορφιά είναι ένα
απαλό ψιθύρισμα.
Μιλάει στο πνεύμα μας. Η φωνή της αναδύεται στις σιωπές μας σαν ένα αμυδρό φως που τρεμουλιάζει από φόβο για τη σκιά»»
Αλλά οι ανήσυχοι λένε, «Την έχουμε ακούσει να φωνάζει ανάμεσα στα βουνά,
Και με τις κραυγές της ήρθε ήχος από οπλές, και χτύπημα φτερών και βρυχηθμούς λιονταριών».
Μιλάει στο πνεύμα μας. Η φωνή της αναδύεται στις σιωπές μας σαν ένα αμυδρό φως που τρεμουλιάζει από φόβο για τη σκιά»»
Αλλά οι ανήσυχοι λένε, «Την έχουμε ακούσει να φωνάζει ανάμεσα στα βουνά,
Και με τις κραυγές της ήρθε ήχος από οπλές, και χτύπημα φτερών και βρυχηθμούς λιονταριών».
Το βράδυ, οι φύλακες της πόλης λένε, «Η ομορφιά θα προβάλλει
με την αυγή από την ανατολή».
Και το μεσημέρι οι δουλευτές κι οι οδοιπόροι λένε, «την έχουμε δει να σκύβει πάνω από τη γη, απ’ τα παράθυρα του ηλιοβασιλέματος».
Τον χειμώνα λένε γι’ αυτήν, οι αποκλεισμένοι από το χιόνι, «Θα έρθει με την άνοιξη, πηδώντας πάνω από τους λόφους».
Και στη ζέστη του καλοκαιριού οι θεριστές λένε: «Την έχουμε δει να χορεύει με τα φύλλα του φθινοπώρου και είδαμε μια χούφτα χιόνι στα μαλλιά της».
Και το μεσημέρι οι δουλευτές κι οι οδοιπόροι λένε, «την έχουμε δει να σκύβει πάνω από τη γη, απ’ τα παράθυρα του ηλιοβασιλέματος».
Τον χειμώνα λένε γι’ αυτήν, οι αποκλεισμένοι από το χιόνι, «Θα έρθει με την άνοιξη, πηδώντας πάνω από τους λόφους».
Και στη ζέστη του καλοκαιριού οι θεριστές λένε: «Την έχουμε δει να χορεύει με τα φύλλα του φθινοπώρου και είδαμε μια χούφτα χιόνι στα μαλλιά της».
Όλα αυτά τα πράγματα έχετε πει για την ομορφιά.
Όμως στην πραγματικότητα δεν μιλήσατε για αυτήν, αλλά για ανικανοποίητες ανάγκες.
Όμως στην πραγματικότητα δεν μιλήσατε για αυτήν, αλλά για ανικανοποίητες ανάγκες.
Ενώ η ομορφιά δεν είναι μια ανάγκη, αλλά μια έκσταση.
Δεν είναι δίψα στο στόμα, ούτε ένα απλωμένο άδειο χέρι,
Αλλά μάλλον μια φλογισμένη καρδιά και μια ψυχή μαγεμένη.
Δεν είναι η εικόνα που θα βλέπατε, ούτε το τραγούδι που θα ακούγατε,
Αλλά μάλλον μια εικόνα που βλέπετε αν κλείσετε τα μάτια σας και ένα τραγούδι που ακούτε αν κλείσετε τ’ αυτιά σας.
Δεν είναι ο χυμός μέσα στ’ αυλάκια του φλοιού, ούτε ένα
φτερό στο νύχι πουλιού,
Αλλά μάλλον ένας κήπος πάντα ανθισμένος και ένα σμήνος αγγέλων που αιώνια πετούν.
Αλλά μάλλον ένας κήπος πάντα ανθισμένος και ένα σμήνος αγγέλων που αιώνια πετούν.
Λαέ της Orphalese, η ομορφιά είναι ζωή, όταν η ζωή
αποκαλύπτει το ιερό της πρόσωπο.
Αλλά εσείς είστε ζωή, εσείς και το πέπλο.
Η ομορφιά παρατηρεί αιώνια τον εαυτό της στον καθρέφτη.
Αλλά εσείς είστε αιωνιότητα, εσείς και ο καθρέφτης.
Αλλά εσείς είστε ζωή, εσείς και το πέπλο.
Η ομορφιά παρατηρεί αιώνια τον εαυτό της στον καθρέφτη.
Αλλά εσείς είστε αιωνιότητα, εσείς και ο καθρέφτης.
[Πίνακας: Sandro Botticelli, Madonna Raczynski (λεπτομέρεια),
1477 ca.
Βερολίνο, Μουσείο Staatliche]
Βερολίνο, Μουσείο Staatliche]
fb -
Rosa Virginia
2fA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου