"Αυτοείδωλο και ελευθερία "

-  π. Παντελεήμων Κρούσκος

….   Ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με προκλήσεις, με μέριμνα για τα βιοτικά, με δίψα για πνευματική πληρότητα, που οδηγεί όμως στην στρεβλή λατρεία του εαυτού του, στην εμπιστοσύνη στο θέλημα, στην όποια ισχύ του, την οποία νομίζει για αυτοϊσχύ, μια σατανική αυτάρκεια.
Πλούσιος στην βιβλική και γενική θεολογική μας παράδοση, είναι αυτός που βασίζεται στον εαυτό του, ο υπερήφανος, ο άνθρωπος που περιστρέφεται και ορίζεται από το αυτοείδωλο του, αυτός που έχει απορρίψει τον Θεό.
Και ενώ νομίζει πως προχωρά δυνατός και με την χάρη της επιλογής δεν είναι παρά δούλος σε εικόνες, υλισμούς και ψευδοπνευματικότητες γύρω από τον εαυτούλη του.

Ο πονηρός άνθρωπος είναι ο αποκομμένος από τον Θεό.
Αυτός που έχει σβεστό τον λύχνο τον ευαγγελικό, με το πονηρό μάτι του κριτή και του εξουθενωτή των αδελφών του, αυτός που ξυπνάει μέσα στο άγχος της απιστίας και της αδυναμίας.
Γιατί όποιος υψώνεται και στήνει ένα βάθρο στην αυτοδύναμη του, όσο σκοτισμένος και να ’ναι, συμπεραίνει την αδυναμία και την εξάρτηση του, απ όλα αυτά, στα οποία ψάχνει μάταια θεό και χαρά και πληρότητα, και απιστεί και απελπίζεται. 

Και όσο βυθίζεται σε αυτό το άγχος, εκμανείται και πωρώνεται.

Ο Χριστός μίλησε για την ευαγγελική απλότητα, μια νηπιότητα εμπιστοσύνης, κατά την οποία όλα εξαρτώνται από την πρόνοια του Θεού Πατέρα, ο οποίος έχει διαθέσει και ετοιμάσει τα πάντα, σε όποιον αφήνεται σε Εκείνον ολοκληρωτικά.
Θέλει γενναιότητα να μοιάσει κάποιος στα κρίνα του αγρού και τα πετεινά του ουρανού και να κυνηγά κάθε μέρα και στιγμή την βασιλεία Του, πιστεύοντας μέσα σε ένα είδος θεϊκής σαλότητος, πως όλα του έχουν ήδη προστεθεί και ο ίδιος έχει αξία, αξία μπροστά σε έναν θεό που δεν έχει δει, αλλά πιστεύει ότι υπάρχει μέσα του, πλάι του, παντού γύρω του και μεριμνά γι’ αυτόν.

Είναι τόσο αληθινό και αυθεντικό ένα τέτοιο βίωμα, όσο τραγική είναι η διάθεση ορισμένων χριστιανών, που νομίζουν πως σήμερα ο Χριστός θέτει δύσκολα και ακατόρθωτα για τον αδύναμο άνθρωπο πράγματα και παλαίσματα και βιώματα. 

Και όλο αυτό, γιατί κατορθώσαμε να ξεχάσουμε και ν’ απωθήσουμε την μοναδική αλήθεια: 

Τίποτα το ευαγγελικά προκείμενο δεν είναι ακατόρθωτο ή συμβολικό.

Όλα είναι μέσα στο φως του ρεαλισμού μίας και μόνης αλήθειας:
Χωρίς εμένα, λέγει Κύριος, δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα!
Όλα είναι δοσμένα από μένα και εγώ συνεργώ σε αυτά!
Δος μου μόνο την καρδία σου και το θέλημα σου.

Με αυτή την συνείδηση ενός ελεύθερου ανθρώπου, που κέρδισε την ελευθερία του μόνο όταν την απέθεσε στα δικά Του χέρια, ας πορευτούμε από δω και μπρος.

[Ιούνιος 2017]

fb – 2fA

Share