Δημοτικό Τραγούδι
- Η ΜΑΓΙΣΣΑ
[Από την "Ανθολογία Δημοτικού Τραγουδιού" του Νικολάου Πολίτη]
[Το τραγούδι της μάγισσας είναι αλληγορικόν.
Μόνον ανεξήγητος δύναμις, εξ υπερφυσικής ενεργείας προερχομένη, είναι ικανή να
κρατήση τον ξενιτευμένον επί πολύν χρόνον μακράν του τόπου του και να διαρρήξη
τους ισχυρούς δεσμούς της στοργής προς την οικογένειάν του.
Και παρίσταται ούτος ματαίως αγωνιζόμενος να υπερνίκηση τα παρεμβαλλόμενα εις
την εκπλήρωσιν του πόθου της επανόδου εμπόδια και υφιστάμενος μετά δυσφορίας
την επήρειαν της δυνάμεως εκείνης.
Αι γοητείαι, τας οποίας ευρίσκει εις την ξενιτειάν, τον δεσμεύουν εις αυτήν, αλλ'
όμως είναι ανίσχυροι να εμβάλουν εις αυτόν την λήθην προσφιλών υπάρξεων, και η
διάνοιά του είναι πάντοτε προς ταύτας εστραμμένη.
Ούτω και τον ομηρικόν Οδυσσέα, κατέχουσα εις την νήσον της έθελγεν η νύμφη
Καλυψώ "μαλακοίσι και αιμυλίοισι λόγοισιν όπως Ιθάκης επιλήσεται",
ενώ εκείνος επόθει "και καπνόν αποθρώσκοντα νοήσαι ης γαίης."
Αλλ' όταν μετά μακροχρόνιον εγκατάλειψιν επανέλθη ο ξενιτευμένος εις τους
κόλπους της οικογενείας του, το τραγούδι διασκευάζεται άλλως.
Μία παραγγελία, είς τρυφερός λόγος της έγκαταλελειμμένης καλής του, φθάνει εις
τας ακοάς αυτού, και έχει την δύναμιν να διαλύση τα μάγια και να τον επαναφέρη
εις την πατρίδα.]
Μαύρα μου χελιδόνια απ' την έρημο,
κι' άσπρα μου περιστέρια της ακρογιαλιάς,
αυτού ψηλά που πάτε κατ' τον τόπο μου,
μηλιά χω 'ς την αυλή μου και κονέψετε,
και πήτε της καλής μου, της γυναίκας μου:
Θέλει καλόγρια ας γίνη, θέλει ας παντρευτή,
θέλει τα ρούχα ας βάψη, μαύρα να ντυθή,
να μη με παντυχαίνη, μη με καρτερή.
Τι εμένα με παντρέψαν δω 'ς την Αρμενιά,
και πήρα Αρμενοπούλα, μάγισσας παιδί,
οπού μαγεύει τάστρη και τον ουρανό,
μαγεύει τα πουλάκια και δεν απετούν,
μαγεύει τα ποτάμια και δεν τρέχουνε,
τη θάλασσα μαγεύει και δεν κυματεί,
μαγεύει τα καράβια και δεν αρμενούν,
μαγεύει με κ' εμένα και δεν έρχομαι.
Όντας κινάω για νά ρθω, χιόνια και βροχαίς,
κι' όντας γυρίζω πίσω, ήλιος ξαστεριά.
Σελλώνω τάλογό μου, ξεσελλώνεται,
ζώνομαι το σπαθί μου και ξεζώνεται,
πιάνω γραφή να γράψω και ξεγράφεται.
myriobiblos – 2φΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου