- Από γαλλικό κείμενο,
που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο
Η μέρα μόλις ξεκίνησε και... είναι έξι η ώρα το βράδυ.
Πριν λίγο έφτασε η Δευτέρα και είναι ήδη Παρασκευή.
... και ο μήνας έχει ήδη τελειώσει.
... και η χρονιά σχεδόν τελείωσε.
... και έχουν περάσει ήδη 40, 50 ή 60
χρόνια της ζωής μας.
... και συνειδητοποιούμε ότι χάσαμε τους
γονείς μας, τους φίλους μας.
και συνειδητοποιούμε ότι είναι πολύ αργά για να επιστρέψουμε ...
Έτσι ... παρά τα πάντα, ας προσπαθήσουμε να αξιοποιήσουμε
στο έπακρο τον χρόνο που έχει απομείνει ...
Ας μην σταματήσουμε να ψάχνουμε για δραστηριότητες που αγαπούμε
...
ας βάλουμε λίγο χρώμα στο γκρίζο μας ...
Λίγο χαμόγελο στα μικρά πράγματα της ζωής
που χαρίζουν βάλσαμο στις καρδιές μας.
Και παρά τα πάντα, πρέπει να συνεχίσουμε να αξιοποιούμε τον
χρόνο
που έχουμε, με ηρεμία.
Ας προσπαθήσουμε να εξαλείψουμε το "μετά"...
Το κάνω μετά... θα πω μετά ... θα το σκεφτώ μετά...
Αφήνουμε τα πάντα για αργότερα, σαν το «μετά» να είναι δικό μας.
Όμως… μετά,
ο καφές κρυώνει...
οι προτεραιότητες αλλάζουν...
η γοητεία εξαντλείται...
η υγεία βγάζει προβλήματα ...
μετά,
τα παιδιά μεγαλώνουν...
οι γονείς γερνούν και φεύγουν...
οι υποσχέσεις ξεχνιούνται...
μετά,
η μέρα γίνεται νύχτα...
η ζωή σιγά-σιγά τελειώνει...
και είναι πια πολύ αργά...
Ας μην αφήσουμε λοιπόν, τίποτα για αργότερα...
ας μην χάσουμε τις καλύτερες στιγμές,
τις καλύτερες εμπειρίες,
τους καλύτερους φίλους μας,
την χαρά της οικογένειας...
Η μέρα είναι
σήμερα... - η στιγμή είναι τώρα...
2φΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου