"Όταν η καρδιά αγρυπνεί "

 

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος  -  "Η αγάπη του πνευματικού πατέρα"
[ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΩΤΗ ΟΤΑΝ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΧΗ]

Άραγε με θυμόσασταν κατά τον ενδιάμεσο αυτό χρόνο που χωρίστηκα από σας;

Γιατί εγώ ποτέ δεν μπόρεσα να σας ξεχά­σω, αλλά αν και άφησα την πόλη, όμως δεν άφησα τη θύμησή σας, και όπως αυτοί που αγαπούν τα ωραία σώματα, όπου και αν πάνε, φέρνουν μαζί τους το πρόσωπο που ποθούν, έτσι λοιπόν και εγώ, επειδή αγάπησα την ομορφιά της ψυχής σας, φέρνω πάντοτε μαζί μου την ομορφιά της ψυχής σας.

Και όπως ακριβώς οι ζωγράφοι, αναμειγνύοντας διάφορα χρώματα, φτιάχνουν τις εικό­νες των ανθρώπων, έτσι και εγώ, αφού ανάμειξα, σαν διάφορα χρώματα της αρετής, το ενδιαφέρον σας για τις συνάξεις μας, την προθυμία σας για την ακρόαση, την αγάπη σας για τον ομιλητή, και όλα τα άλλα σας κατορθώματα, και ζωγράφισα την εικόνα της ψυχής σας και την τοποθέτησα μπροστά στα μάτια της διάνοιάς μου, έπαιρνα με τη φαντασία αυτή μεγάλη παρηγοριά στο χωρισμό αυτό.

Έτσι λοιπόν κι όταν έμενα στο σπίτι και όταν απουσίαζα, και όταν βάδιζα κι όταν αναπαυόμουν, κι όταν έμπαινα κι όταν έβγαινα, έφερνα συνέχεια στη φαντασία μου την αγάπη σας και έβρισκα ευχαρίστηση σ' αυτές τις ονειροπολήσεις, όχι μόνο την ημέρα, αλλά και τη νύχτα.
Και εκείνο που είπε ο Σολο­μών, «εγώ κοιμάμαι και η καρδιά μου αγρυπνεί», αυτό πάθαινα κι εγώ τότε. 

Η ανάγκη δηλαδή του ύπνου βάραινε τα βλέφαρά μου, αλλά η τυραννική δύναμη της αγάπης σας, απομάκρυνε τον ύπνο από τα μάτια τη ψυχής μου, και πολλές φορές νόμιζα πως μιλούσα μαζί σας.
Κι ενώ δεν σας έβλεπα με τα μάτια του σώματος, σας έβλεπα με τα μάτια της αγάπης.

[Η Ποιμαντική Σκέψη της Εβδομάδος]

 

π.Ζ. – 2φΑ

Share