"Πηγές φωτός.. "

 

Ολιβιέ Κλεμάν  -  Το Κακό και των χριστιανών η ευθύνη

[Ποιμαντική Σκέψη της εβδομάδος]

Πάντα μου άρεσε πολύ αυτή η σκέψη του Φρανσουά Μοριάκ:

«Αν συναντήσετε κάποιον που να σας εξηγήσει την προέλευση του κακού καθαυτή, στείλτε μου αυτό το πρόσωπο να το πνίξω!».

Γιατί σημασία έχει όχι να μιλάμε θεωρητικά για το κακό, αλλά να σπάσουμε αυτή τη σπείρα του κακού, όπου οι άνθρωποι, με τη σκέψη ότι ο κόσμος είναι κακός, καταλήγουν να πιστέψουν πως ο Θεός δεν υπάρχει.

Και όσο οι άνθρωποι νομίζουν πως ο Θεός δεν υπάρχει, τόσο ο κόσμος γίνεται κακός.
Είναι ένας τρομερός φαύλος κύκλος, και πρέπει να τον σπάσουμε μ' αυτό το άνοιγμα της καρδιάς που επιτρέπει στον Θεό να μπει μέσα στη δημιουργία του: αν άνδρες και γυναίκες ανοίγονται ελεύθερα στον Θεό, τότε οι θείες ενέργειες (καλοσύνης, αγάπης, αληθινής δημιουργικής δύναμης) θα μπορέσουν να αναβλύσουν μέσα στον κόσμο.

Εκείνος που είναι ο πιο αποκλεισμένος, εκείνος που είναι ο πιο ξεχασμένος, εκείνος που είναι ο πιο υποτιμημένος είναι ο Θεός.

Κοιτάζει και διερωτάται αν υπάρχουν καρδιές που ελεύθερα εγκαταλείπονται κι ανοίγονται σ' αυτόν. Αν μέσω αυτών μπορεί να περάσει μέσα στον κόσμο, τότε ο κόσμος θ' αλλάξει.

Εδώ φαίνεται και η σημασία του χριστιανισμού, επειδή οι χριστιανοί είναι εκείνοι που ανοίγουν κάτι σαν πηγές απ' όπου μπορεί ν' αναβλύσει αυτό το κύμα φωτός, ειρήνης και αγάπης.

 

pZ – 2fA

                                                          

Share